صرع|علت,علائم,پیشگیری|درمان گیاهی و دارویی|لیست داروهای ضد صرع

فهرست سرفصل ها

انواع صرع,اپی لپسی در کودکان و نوجوانان,داروهای ضد صرع,درمان صرع
انواع صرع,اپی لپسی در کودکان و نوجوانان,داروهای ضد صرع,درمان صرع

بیماری صرع چیست؟

“صرع” یا “اپی لپیسی” (Epilepsy) یک بیماری مزمن و تکرار شونده در طول زمان است که در تمام افراد و در سنین مختلف اتفاق می‌افتد. در سلول‌های مغز امواج الکتریکی طبیعی وجود دارد، هرگاه این امواج به صورت طوفان الکتریکی، قسمتی یا همه مغز را به صورت ناگهانی دربر بگیرد، می‌تواند منجر به علائم حرکتی (تشنج)، حسی، روحی و روانی و … شود.

علت ابتلا به بیماری صرع چیست؟

بر اساس سن، علل ابتلا به صرع متفاوت است مثلا در نوزادان نرسیدن اکسیژن به مغز به دلیل طول کشیدن خروج از کانال زایمان (زایمان سخت) شایع‌ترین “علت تشنج” است، اما کمبود کلسیم، قند و ویتامین B۶ هم می‌تواند جزو علل آن باشد.

در سنین بالاتر، ۶ ماه تا ۵ سال تشنج شایع‌تر است که بین ۱ تا ۵ درصد کودکان را در این سن شامل می‌شود. سنین بالاتر (مدرسه) صرع‌های ارثی شایع است؛ یعنی صرع بزرگ، صرع کوچک (مات زدگی) و صرع پرشی شایع‌تر است. هر چه سن افزایش می‌یابد علل صرع تغییر می‌کند، در جوانان مصرف داروهای محرک مانند آمفتامین و ترامادول، مصرف مشروبات الکلی و ضربه‌ به سر عامل اصلی ابتلا است و در افراد بین ۴۰ تا ۶۰ سال تومورها و ضربه‌های مغز شایع‌ترین علت است و از ۶۰ سال به بالا شایع‌ترین علت، سکته‌ مغزی است.

تفاوت صرع بزرگ و صرع کوچک

صرع به دو قسمت عمومی و جزئی تقسیم می‌شود. در نوع عمومی ناگهان دو نیم کره مغز درگیر می‌شود و فرد هنگام حملات صرع دچار بیهوشی می‌شود. برای مثال افرادی که به صرع بزرگ مبتلا هستند، هنگام حمله به زمین می‌افتند و دچار انقباض عضلات بدن، حرکات مکرر لرزشی و بی‌اختیاری ادرار می‌شوند. حتی ممکن است زبانشان را نیز گاز بگیرند که تمام این علائم ۵ تا ۱۵ دقیقه به طول می‌انجامد. اما افراد مبتلا به صرع کوچک که اغلب در سنین مدرسه هستند دچار مات‌زدگی گذرا می‌شوند.

علائم صرع جزئی

در صرع جزئی فقط یک قسمت مغز به صورت ناگهانی و گذرا تحریک می‌شود، برای مثال اگر منطقه حرکتی مغز درگیر شود حرکات گذرا و تکراری در یک سمت بدن ایجاد می‌شود، اگر قسمت حسی درگیر شود فرد احساس مورمور یا گزگز دراندام‌ها می‌کند، اگر قسمت حسی درگیر شود فرد دچار ترس، اضطراب، توهمات بینایی، احساس غریبگی در محیط آشنا، احساس آشنایی با افراد غریبه و … می‌شود.

آیا هر تشنجی نشانه بیماری صرع است؟

خیر، ممکن است یک فرد به علت یک بیماری مثلا مسمومیت دارویی دچار یک بار تشنج شود که این صرع اطلاق نمی‌شود. صرع زمانی است که بیماری مزمن و تکرار شونده باشد.

اقدامات ضروری در برخورد با فردی که دچار تشنج شده اند

معمولا تشنج بین ۵ تا ۱۵ دقیقه به طول می‌انجامد. به افراد تاکید می‌شود از قرار دادن دست،انگشت، قاشق فلزی و یا هر گونه جسم خارجی درون دهان بیمار به شدت خودداری کنند؛ زیرا این مساله احتمال حوادث دیگر را تشدید می‌کند. عضلات فک قوی‌ترین عضله بدن است که در هنگام تشنج دچار انقباض می‌شود. به همین دلیل قرار دادن دست یا انگشت یا هر گونه جسم خارجی درون دهان فرد بیمار موجب ایجاد زخم‌های شدید می‌شود که گاه حتی موجب قطع انگشت می‌شود.

همچنین احتمال دارد با این اقدامات بیمار دچار خفگی شود. متأسفانه ديده می شود که اطرافيان، هنگام تشنج دست‌وپای فرد متشنج را می گيرند، ماساژ قلبی و تنفس مصنوعی می دهند و يا اينکه آب سرد روی فرد می ريزند که بايد گفت هيچ‌کدام از اين موارد لازم نيست. در هنگام تشنج نبايد چيزی وارد دهان فرد شود و اگر دندان فرد متشنج به هم چسبيده است اشکالی ندارد و نيازی نيست کار خاصی انجام شود.

پارچه تميزی جهت جلوگيري از گاز گرفتن زبان ، داخل دهان او بگذاريد. همچنين بهتر است در تشنج‌هايی که فرد در آن دست و پا می زند، دست و پای فرد متشنج گرفته نشود و فرد به پهلو خوابيده شود. در تشنج‌ های دست و پا زدن، بهتر است از ديازپام‌ های مقعدی برای فردی که سابقه تشنج دارد استفاده شود. بيمار را پس از به هوش آمدن سريع از جا بلند نكنيد ، بگذاريد كمي استراحت كند.

درمان گیاهی صرع,علائم بیماری صرع,علت بیماری صرع,انواع بیماری صرع,داروی صرع
درمان گیاهی صرع,علائم بیماری صرع,علت بیماری صرع,انواع بیماری صرع,داروی صرع

واکنش پس از تشنج

پس از بخش فعال حمله، معمولاً دوره‌ای از گیجی وجود دارد که با عنوان دوره پس از حمله شناخته می‌شود که پیش از بازگشت سطح هوشیاری عادی است. این دوره معمولاً ۳ تا ۱۵ دقیقه طول می‌کشد، اما شاید تا چهار ساعت هم طول بکشد. دیگر علائم رایج عبارت است از: احساس خستگی، سردرد، صحبت کردن به سختی، و رفتار غیرعادی.

روان‌پریشی بعد از یک حمله معمولاً رایج است، که در ۶ تا ۱۰٪ افراد روی می‌دهد. افراد اغلب به خاطر نمی‌آورند در این مدت زمان چه اتفاقی افتاده‌است. ضعف موضعی، که با نام فلج تاد شناخته می‌شود، نیز ممکن است در یک حمله موضعی روی دهد. وقتی این حمله روی می‌دهد، معمولاً از چند ثانیه تا چند دقیقه طول می‌کشد، اما به ندرت یک یا دو روز طول ادامه دارد.

آیا بیماری صرع قابل درمان است؟

این بیماری یک بیماری قدیمی است و در زمان‌ های قدیم برای درمان آن از سوراخ کردن جمجمه و سوزاندن فرد استفاده می شد، اصل اين درمان مصرف دارو است که دوره درمان دارویی بين 2 تا 5 سال پس از آخرين تشنج است. انتخاب دارو بر اساس نوع تشنج، سابقه و سن بيمار است و در حين درمان بيمار بايد تحت کنترل پزشک باشد.

پس از شروع مصرف دارو 20 درصد بيماران به راحتی به دارو جواب داده و ديگر تشنجی برای آنها رخ نمی دهد. 40 تا 50 درصد بيماران هم نياز به افزايش دارو دارند و 30 درصد باقی مانده، مقاوم به درمان دارويي هستند که برای اين بيماران داروهای ضد تشنج جديد امتحان می شود و گاهی نيز درمان جراحی برای آنها انجام می شود.

رژيم غذايي کتوژنتيک راه ديگري است که در بيشتر کودکان امتحان می شود و در 50 درصد موارد بيش از 50 درصد تشنج‌ها را کم می کند اما عوارضی هم دارد چرا که در اين رژيم چربی فرد بسيار بالا می رود و قند وی کاهش می يابد. برخی بیماران تصور می‌کنند بیماریشان غیر قابل درمان است به همین دلیل از مراجعه به پزشک خودداری می‌کنند و این در حالی است که همان‌طور که گفته شد این بیماری قابل کنترل و قابل درمان است.

تحریک عصب واگ چیست؟

راه ديگر “درمان صرع” تحريک عصب واگ است که در 40 تا 50 درصد موارد بيش از 50 درصد در مراحل اول استفاده، تشنج را کاهش می دهد. “تحریک عصب واگ” یا Vagus nerve stimulation روشی‌ است که طی آن لازم است وسیله‌ی محرک الکتریکی عصب واگ درون بدن جای بگیرد. در هر طرف بدن شما یک عصب واگ وجود دارد؛ این عصب از ساقه‌ِی مغز آغاز شده و از گردن، قفسه‌ی سینه و شکم می‌گذرد. این روش در شرایطی که سایر روش‌های درمانی برای تشنج موثر نباشد، استفاده می‌ شود.

بیماری صرع ارثی است؟,بیماری صرع چیست,درمان بیماری صرع در بزرگسالان
بیماری صرع ارثی است؟,بیماری صرع چیست,درمان بیماری صرع در بزرگسالان

درمان های خوراكی برای بیماری صرع

گلابی ، انجير ، نان گندم ، دانه انار مخلوط با عسل ، كاهو ، موز ، غذاهای پر فيبر ، قارچ و ريحان.

درمان های گياهی برای بیماری صرع

1- دم كرده مقداری علف چای در يک فننجان آب جوش، جهت “درمان صرع” مفيد است.

2- دم كرده 1 گرم گیاه سداب جهت درمان صرع مفيد است.

3- دم كرده 2 تا 4 گرم بادرنجبويه در يك فنجان آب جوش مفيد است.

4- گل بنفشه + گل نيلوفر + گل پنيرك + پوست خشخاش همه را كوبيده خمير كنيد و روي سر ببنديد و يا اين كه كدو ، خيار يا گیاه تاج‌ريزی را كوبيده بر سر بماليد.

5- مصرف دم كرده 2 تا 1 گرم زعفران ضد صرع است.

درمان بیماری صرع با عرقيات

روزی 2 الی 3 فنجان يكی از عرقيات زير را ميل نماييد :

عرق با درنجبويه ، سير ، بارهنگ و عرق گشنيز.

درمان بیماری صرع با آبميوه جات

آب انجير ، پرتقال ، موز و آب هويج.

پرهیز از چیزهایی که موجب تشنج می شود

لبنيات ، غذاهای دير هضم و مرطوب مثل ماست ، هندوانه ، خرما ، ترشيجات ، گوشت ، ماهی ، شلغم ، انگور ، كافئين ، نوشابه ، شكر ، سيرابی ، كاهو.

درمان دارویی بیماری صرع

ضد تشنج درمان اصلی صرع است و احتمالاً برای همیشه باید استفاده شود. انتخاب ضد تشنج بر اساس نوع تشنج، سندروم صرع، درمان‌های استفاده شده دیگر، مشکلات سلامت دیگر و سن و سبک زندگی فرد می‌باشد.

داروی فنی توئین و درمان بیماری صرع

فنی توئین نوعی “داروی ضد صرع” است که با تاثیر گذاری بر روی مغز و سیستم عصبی ، از تشنج جلوگیری می کند . فنی توئین برای تمام انواع تشنج موثر نیست و تشخیص این مورد فقط به عهده پزشک می باشد و شما مجاز به مصرف خودسرانه و بدون نسخه پزشک نیستید . در صورتی که به این دارو و یا سایر داروهای مشابه حساسیت دارید نباید فنی توئین مصرف کنید .

مصرف فنی توئین در دوران بارداری

مصرف “فنی توئین در دوران بارداری” می تواند برای سلامت جنین و مادر مضر باشد ولی از طرفی تشنج کردن در دوران بارداری می تواند خطرات بیشتری داشته باشد . مصرف فنی توئین در دوران بارداری نوعی انتخاب بین بد و بدتر است و تشخیص این موضوع به عهده پزشک بوده و شما مجاز به مصرف خودسرانه و بدون مشورت پزشک نیستید . در دوره مصرف این دارو بهتر است از روش های پیشگیری از بارداری مطمئن و غیر دارویی (مانند کاندوم) استفاده کنید و در صورتی که در دوره مصرف این دارو متوجه بارداری خود شدید ، سریعا با پزشک مشورت کنید .

داروی فنی توئین با قرص های پیشگیری از بارداری تداخل دارد و می تواند باعث بروز بارداری ناخواسته شود.

بیماری صرع و ازدواج,علائم صرع خفیف,داروهای بیماری صرع,داروی گیاهی
بیماری صرع و ازدواج,علائم صرع خفیف,داروهای بیماری صرع,داروی گیاهی

مصرف فنی توئین در دوران شیردهی

این دارو از طریق شیر مادر به بدن نوزاد منتقل شده و می تواند برای سلامت کودک مضر باشد . در دوران شیردهی از این دارو استفاده نکنید و در صورتی که مجبور به مصرف فنی توئین هستید ، به کودک خود شیر ندهید . در هر صورت طبق نظر پزشک خود رفتار کنید .

عوارض جانبی احتمالی مصرف فنی توئین

  • ضعف ناگهانی ، لب ، لرز ، احساس ناخوشی ، زخم دهان
  • خارش پوست ، کبود شدن آسان پوست با کوچکترین ضربه ، خونریزی از لثه
  • فنی توئین می تواند باعث افزایش خونریزی پریود و تغییر در دوره های قاعدگی شود .
  • استخوان درد ، درد شدید عضلانی ، مشکلات کبدی ، زرد شدن پوست و چشم ، تغییر رنگ مدفوع
  • کاهش اشتها \، شکم درد ، درد معده ، سوزش سر دل ؛ تهوع ، استفراغ
  • کاهش ادرار ، تکرر ادرار / سوزش ادرار ، قطره قطره خارج شدن ادرار ، تغییر رنگ ادرار
  • افزایش تمایل به خودکشی ، افسردگی ، توهم ، دیدن اشخاص و چیزهایی که وجود ندارند ، شنیدن صداهایی که وجود ندارند .
  • مشکل در حفظ تعادل ، کاهش سرعت حرف زدن ، مشکل در پیدا کردن جملات ، فراموش کردن حرفی که در حال گفتن هستید
  • از دست دادن هماهنگی بدن / تیک عصبی / انداختن اجسامی که در دست دارید

تداخل دارویی فنی توئین

این دارو می تواند با داروهایی که در حال مصرف کردن هستید تداخل ایجاد کرده و باعث بروز عوارض جانبی ناخواسته شود . ممکن است با تغییر ساعات مصرف برخی از داروها بتوان از برخی از این تداخلات جلوگیری کرد. برای این منظور با پزشک خود مشورت کنید و در زمان تجویز فنی توئین ، تمام داروهایی که در حال مصرف کردن هستید را به پزشک خود گزارش دهید .

  • آنتی بیوتیک ها – مانند : داکسی سایکلین ، سیکلوسیرین ، مترونیدازول ، ایزونیازید ، سفیکسیم ، لینزولید ، ریفامپین ، آزیترومایسین و …
  • داروهای ضد افسردگی مانند : آمی تریپتیلین ، ایمی پرامین ، سرترالین ، نورتریپتیلین و …
  • آسپیرین ، استامینوفن ، ایبوپروفن ، دیکلوفناک و …
  • قرص های هورمونی پیشگیری از بارداری  / لوونورژسترول
  • داروهای رقیق کننده خون مانند : وارفارین ، پلاویکس و …
  • آرامبخش ها و مسکن ها مانند : لورازپام / اگزازپام / سیتالوپرام / ترامادول / متادون / دیازپام و …
  • داروهای قلب و داروهای کاهش فشار خون مانند » آمیودارون ، دیگوکسین ، فوروزماید ، کاپتوپریل ؛ آتنولول و …
  • داروهای استروئیدی
  • سایر داروهای ضد تشنج
  • داروهای معده

داروی کاربامازپین و درمان بیماری صرع

کاربامازپین نوعی داروی ضد تشنج است که با کاهش امواج عصبی باعث کاهش تشنج و درد می شود . از این دارو برای کاهش دردهای عصبی مانندنورالژی تری ژمینال و نوروپاتی دیابتی و اختلال دوقطبی نیز استفاده می شود .

موارد منع مصرف داروی کاربامازپین

  • اگر به کاربامازپین حساسیت داریید
  • در صورتی که از داروهای ضد افسردگی استفاده می کنید مانند سرترالین و …
  • اگر بیماری قلبی دارید
  • در صورتی که مشکل فشار خون بالا داری و از داروهای کاهش فشار خون مانند کاپتوپریل استفاده می کنید
  • در صورتی که کلسترول خون بالا دارید و یا از استاتین هایی مانند آتورواستاتین استفاده می کنید
  • در صورتی که بیماری کبدی دارید
  • در صورتی که هرگونه مشکل کلیوی دارید
  • در صورتی که آب سیاه یا گلوکوم دارید
  • اگر هرگونه مشکل تیروئید بانند کم کاری و پر کاری تیروئید دارید
  • در صورت ابتلا به لوپوس
  • در صورت ابتلا به بیماری پورفیری
  • در صورتی که سابقه خودکشی دارید و یا هم اکنون در فکر خودکشی کردن هستید
  • اگر باردار هستید و یا تصمیم به بارداری دارید
  • در صورتی که در دوران شیردهی هستید و به نوزاد شیر می دهید .
  • در صورتی که دچار افسردگی شدید هستید

مصرف کاربامازپین در دوران بارداری

مصرف این دارو در دوران بارداری بستگی به نظر و صلاح دید پزشک متخصص دارد . ممکن است این دارو در دوران بارداری به سلامت جنین آسیب برساند ولی از طرفی تشنج کردن در دوران بارداری می تواند برای سلامت مادر و جنین بسیار خطرناک باشد . “مصرف کاربامازپین در دوران بارداری” ، انتخاب بین بد و بدتر است . توصیه می شود در دوره مصرف این دارو از روش های مطمئن پیشگیری از بارداری مانند کاندوم استفاده کنید . در صورتی که در دوره مصرف این دارو متوجه بارداری خود شدید ، سریعا به پزشک خود گزارش دهید

در دوران بارداری از قطع مصرف کاربامازپین بدون نظر پزشک خودداری کنید . جنین شما به این دارو وابسته شده است و بعد از زایمان باید تحت مراقبت های پزشکی ویژه باشد .

لیست داروهای ضد صرع,درمان بیماری صرع,انواع صرع,تشخیص و پیشگیری از بیماری صرع
لیست داروهای ضد صرع,درمان بیماری صرع,انواع صرع,تشخیص و پیشگیری از بیماری صرع

مصرف کاربامازپین در دوران شیردهی

این دارو از طریق شیر مادر به بدن نوزاد منتقل شده و می تواند برای سلامت کودک بسیار مضر باشد . در دوران شیردهی از کاربامازپین استفاده نکنید و در صورتی که مجبور به مصرف این دارو هستید ، به نوزاد شیر ندهید . در هر صورت باید طبق تجویز پزشک رفتار کنید .

علائم حساسیت به کاربامازپین

  • خارش و قرمز شدن چشم
  • آبریزش بینی
  • زنگ زدن گوش
  • تنگی نفس
  • خشک شدن دهان و گلو
  • تورم زبان و لب
  • درد قفسه سینه

برخی از عوارض جانبی کاربامازپین

  • کاهش و یا افزایش ضربان قلب / تغییر در ریتم قلب / تپش قلب / احساس اینکه صدای قلب خود را می شنوید
  • احساس سرگیجه / مشکل در حفظ تعادل / تنگی نفس / کم آوردن نفس در پیاده روی و بالا رفتن از پله ها
  • تب / لرز / گلودرد / علائمی شبیه علائم آنفولانزا
  • خونریزی از لثه / خونریزی از بینی / افزایش خونریزی پریود / تغییر در روزهای قاعدگی
  • مشکلات کبدی / خارش بدن / تهوع / استفراغ / معده درد / سوزش سر دل / شکم درد / زرد شدن پوست / زرد شدن چشم
  • از دست دادن اشتها / تغییر رنگ مدفوع / خستگی مفرط / خواب آلودگی
  • کاهش سطح سدیم بدن / تورم دست و پا / غبغب / پف کردن پلک و زیر چشم

تداخل دارویی کاربامازپین

این دارو می تواند با برخی از داروهایی که در حال مصرف کردن هستید تداخل ایجاد کرده و باعث بروز عوارض جانبی ناخواسته شود . ممکن است با تغییر ساعات مصرف برخی از این داروها بتوان از برخی از این تداخلات جلوگیری کرد . برای این منظور با پزشک خود مشورت کنید و در زمان تجویز دارو ، تمام داروهایی که در حال مصرف کردن هستید را به پزشک خود گزارش دهید .

  • تمام داروهایی که باعث خواب آلودگی می شوند می تواند با این دارو تداخل ایجاد کرده و عوارض جانبی خطرناکی در پی داشته باشند .
  • قرص های پیشگیری از بارداری مانند : لوونورژسترول و …
  • داروهای آنتی بیوتیک مانند : مترونیدازول ، سفیکسیم، داکسی سایکلین ، آزیترومایسین و …
  • داروهای درمان سل
  • داروهای ضد قارچ
  • داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین و پلاویکس و …
  • داروهای ضد سرطان
  • داروهای ادرار آور
  • داروهای قلبی و کاهش فشار خون مانند : کاپتوپریل
  • داروهای درمان ایدز
  • داروهایی که برای جلوگیری از رد پیوند مصرف می شود
  • داروهای ضد تشنج
  • داروهای استروئیدی
  • داروهای درمان مشکلات تریوئید
  • سیتالوپرام / اگزازپام / دیازپام / متاودنترامادول / استامینوفن / آسپرین / آتورواستاتین / سیتریزینلوراتادین ، دیفن هیدرامین

داروی فنوباربیتال و درمان بیماری صرع

فنوباربیتال (phenobarbital) یکی از داروهای ضد تشنج است که فعالیت های مغز و سیستم عصبی را کاهش می دهد . فنوباربیتال همچنین به عنوان آرامبخش در کوتاه مدت می تواند مورد استفاده قرار گیرد . در صورتی که هرگونه بیماری کبدی دارید نباید از این دارو استفاده کنید . اگر سابقه اعتیاد به مواد مخدر و یا داروهای شبیه به فنوباربیتال را دارید نباید این دارو را مصرف کنید .

موارد منع مصرف داروی فنوباربیتال

  • در صورتی که به فنوباربیتال و داروهای مشابه حساسیت دارید
  • اگر هرگونه بیماری کبدی دارید
  • در صورتی که مبتلا به آسم هستید / اگر هرگونه انسداد مزمن ریوی یا سایر مشکلات دستگاه تنفس دارید .
  • در صورتی که سابقه شخصی و یا خانوادگی پورفیری دارید
  • در صورتی که سابقه اعتیاد به فنوباربیتال و یا سایر داروهای مشابه دارید
  • در صورت ابتلا به اختلال غده هیپوفیز
  • در صورتی ابتلا به تومور غده فوق کلیوی (فئوکروموسیتوما)
  • در صورتی که آلرژی غذایی و یا حساسیت فصلی دارید
  • در صورتی که باردار هستید و یا قصد حاملگی دارید
  • در صورتی که در دوران شیردهی هستید و به نوزاد خود شیر می دهید

مصرف فنوباربیتال در دوران بارداری

مصرف این دارو در دوران بارداری شدیدا بستگی به نظر پزشک متخصص دارد . این دارو ممکن است به جنین آسیب برساند ولی از طرفی ، تشنج در دوران بارداری می تواند بسیار خطرناک باشد . تشخیص اینکه مصرف فنوباربیتال در دوران بارداری برای شما لازم است یا خیر ، به عهده پزشک متخصص می باشد . هیچ گاه بدون تجویز پزشک این دارو را در دوران بارداری مصرف نکنید و در صورتی که در دوره مصرف فنوباربیتال متوجه بارداری خود شدید ، بدون نظر پزشک مصرف دارو را قطع نکنید .

فنوباربیتال می تواند با قرص های پیشگیری از بارداری تداخل ایجاد کرده و باعث بروز بارداری ناخواسته شود . در دوره مصرف این دارو از سایر روش های پیشگیری از بارداری مانند کاندوم استفاده کنید .

مصرف فنوباربیتال در دوران شیردهی

اثرات مصرف فنوباربیتال در دوران شیردهی بر روی نوزاد هنوز به صورت کامل مشخص نیست . در دوران شیردهی بدون تجویز پزشک فنوباربیتال مصرف نکنید .

عوارض جانبی احتمالی داروی فنوباربیتال

  • کاهش عمق نفس / کم آوردن نفس / تنگی نفس
  • درد غیر معمول در هر جایی از بدن و بخصوص در گردن ، کمر و دست و پا
  • کاهش وزن ، ضعف عضلانی ، کاهش سلول های قرمز خون ، رنگ پریدگی پوست
  • اسهال / تهوع ، استفراغ / درد شکم
  • تغییر ضربان قلب / تغییر ریتم قلب
  • تورم زبان / واکنش های شدید پوستی
  • افسردگی / سردرگرمی / ژیجی / خستگی / خواب آلودگی
  • بیش فعالی / حسی شبیه به حالت مستی / خماری
 داروهای ضد صرع,داروهای ضد صرع در بارداری,داروهای ضد صرع در شیردهی
داروهای ضد صرع,داروهای ضد صرع در بارداری,داروهای ضد صرع در شیردهی

تداخل دارویی فنوباربیتال

فنوباربیتال می تواند با برخی از داروهایی که در حال مصرف کردن هستید تداخل ایجاد کرده و باعث بروز عوارض جانبی ناخواسته شود . در برخی از موارد ممکن است با تغییر ساعات مصرف داروها بتوان از برخی از این تداخلات جلوگیری کرد . برای این منظور با پزشک خود مشورت کنید و در زمان تجویز این دارو ، تمام داروهایی که در حال مصرف کردن هستید را به پزشک گزارش دهید .

  • قرص پتاسیم / سدیم اکسی بات / ریلپیویرین / متوکلوپرامید / پرام لینتید | Pramlintide
  • لوودوپا / گریزئوفولوین / کتوکونازول / آمانتادین / آتروپین / اسکوپولامین Scopolamine HBr / هیوسین
  • دیسیکلومین / کلیدینیوم سی / هیوسیامین | Hyoscyamine / پروبانتلین | Propantheline
  • بنزتروپین | Benztropine / تری هگزیفنیدیل / دیزوپرامید / کاپتوپریل / کینیدین
  • ایزوکاربوکسازید / لینزولید / موکلوبماید / پروکاربازین / فنلزین / ترانیل سیپرومین  / رازاگیلین
  • کلرپرومازین / آمی تریپتیلین / ایمی پرامین / دیسولفیرام / فنی توئین / اسید والپروئیک
  • سیکلوسپورین / مترونیدازول / داکسی سایکلین / وارفارین / پلاویکس
  • داروهای پیشگیری از بارداری
  • دیفن هیدرامین / سیتریزین / لوراتادین
  • آلپرازولام / دیازپام / زولپیدم

والپروئیک اسید و درمان بیماری صرع

“والپروئیک اسید” یا “والپروات سدیم” برای درمان صرع اَبسنس ساده و مرکب تجویز می‌شود. در این نوع صرع بیمار به‌طور ناگهانی دچار از دست دادن هوشیاری می‌شود به‌طوری که چهره‌اش بی‌حالت شده، بی‌حرکت باقی می‌ماند. والپروئیک اسید کمک می‌کند تا دفعات بروز این صرع کمتر گردد. والپروئیک اسید برای تثبیت خلق در اختلال دوقطبی (افسردگی-مانیا) و میگرن هم به کار می‌رود.

عوارض جانبی والپروئیک اسید

گیجی، تغییرات خلقی یا رفتاری؛ تاری دید؛ حرکت‌های غیرعادی چشم‌ها به عقب و جلو، دوبینی، مشاهده لکه در میدان بینایی؛ افزایش دفعات صرع؛ کبودی یا خونریزی غیرعادی؛ بی‌اشتهایی؛ تهوع و استفراغ؛ درد شکمی شدید؛ خستگی و ضعف؛ زردی پوست یا چشمها، اسهال، یبوست، سرگیجه یا خواب‌آلودگی خفیف، سوءهاضمه، سردرد، بی‌قراری، مشکل در به خواب رفتن، ریزش مو، تغییرات دوره ماهانه، بثورات جلدی، افت مهارت‌های حرکتی بدنی، یا کاهش یا افزایش وزن غیرعادی و همچنین قرمز شدن چشم‌ها.

درمان قطعی بیماری صرع,درمان جدید صرع,نام داروهاي صرع,علت بیماری صرع
درمان قطعی بیماری صرع,درمان جدید صرع,نام داروهاي صرع,علت بیماری صرع

لاموتریژین و درمان بیاری صرع

لاموتریژین (به انگلیسی: lamotrigine) با نام تجاری Lamictal – Lamictal Blue – Lamictal Green – Lamictal orange – Lamictal CD یک داروی ضدصرع یا ضدتشنج است. این دارو به تنهایی و گاهی همراه با داروهای دیگر برای درمان حملات صرع در افراد بالغ و کودکان بزرگتر از 2 سال استفاده می‌شود. این دارو همچنین برای کاهش حملات روانی در افراد بزرگسالی که دارای اختلال دوقطبی هستند به کار می‌رود. لاموتریژین ممکن است برای اهداف دیگری غیر از آنچه که در این موارد استفاده می‌شود به کار رود. موارد مصرف: از این دارو برای درمان حملات تشنجینسبی اولیه و حملات تشنجی متعاقب تشنج فراگیر تونیک ـ کلونیک،استفاده می‌شود.

موارد منع مصرف لاموتریژین

1- در نارسایی کبدی نباید مصرف شود.

2- در طول مصرف این دارو پارامترهای کبدی، کلیوی و انعقاد خون بایستی دقیقاً کنترل شود.

3- در صورت بروز بثورات جلدی،تب،علائم شبه آنفلوآنزا، خواب آلودگی و بدتر شدن حملات صرعی بخصوص در ماه اول درمان، مصرف دارو باید قطع گردد..

عوارض جانبی داروی لاموتریژین

بثورات جلدی، تب، علائم شبه آنفلوآنزا، خواب آلودگی،اختلال در عملکرد کبد، لنفادنوپاتی، لوکوپنی،ترومبوسیتوپنی، حساسیت به نور،اختلالات بینایی، گیجی، عدم تعادل،خستگی، اختلالات گوارشی، و تحریک‌پذیری از عوارض جانبی این دارو هستند.

تداخل‌های دارویی داروی لاموتریژین

والپروات غلظت پلاسمایی لاموتریژین را افزایش و کاربامازپین، فنوباربیتال و فنی توئین،غلظت پلاسمایی آن را کاهش می‌دهند. ضمنا لاموتریژین موجب افزایش غلظت پلاسمایی متابولیت فعال کاربامازپین می‌شود.

انواع حملات صرع,درمان انواع صرع,صرع چیست,داروهای گیاهی برای درمان صرع و تشنج
انواع حملات صرع,درمان انواع صرع,صرع چیست,داروهای گیاهی برای درمان صرع و تشنج

نکات قابل توصیه

از قطع ناگهانی مصرف این دارو باید پرهیز شود. قطع مصرف دارو باید به‌تدریج و حداقل طی 2هفته انجام شود.
مصرف این دارو به عنوان تنها درمان در سالمندان، و کودکان زیر 12 سال توصیه نمی‌شود.

توقف تدریجی روش‌های درمانی در افرادی که برای دو تا چهار سال تشنج نداشته‌اند منطقی است، بازگشت تشنج در حدود یک سوم افراد مشاهده می‌شود که اغلب در طول شش ماه اول اتفاق می‌افتد. توقف در ۷۰٪ کودکان و ۶۰٪ افراد بالغ امکان‌پذیر است.

راههای پیشگیری از بیماری صرع

اگرچه اکثر موارد صرع قابل پیشگیری نیست، اما اقدامات برای کاهش آسیب به سر، مراقبت لازم در زمان تولد و کاهش انگل‌های محیطی مانند تنیا سولیوم ممکن است در پیشگیری از صرع مفید باشد. اقداماتی برای کاهش نرخ تنیا سولیوم در یک بخش از آمریکای مرکزی به کاهش ۵۰ درصدی موارد جدید صرع منجر شد.

بسیاری از متخصصان بیماری‌های مغز و اعصاب بر مهار صرع تأکید و باور دارند که هفت ساعت خواب و مصرف منظم سه وعده غذا از جمله راهکارهایی برای مهار این بیماری است. حدود ۷۶ درصد بیماران مبتلا به صرع اگر به‌طور مرتب داروهای خود را مصرف کنند و در نتیجه آن، جواب ام آر آی آن‌ها طبیعی شود، می‌توانند بنا به صلاحدید پزشک، بعد از سه تا پنج سال از زمان شروع بیماری داروها را قطع کنند.

آیا بیماری صرع ژنتیکی و ارثی می باشد؟

اين بيماری قابل پيشگيری نيست اما ازدواج‌ های فاميلی به خصوص در خانواده‌های باسابقه صرع و ضربه به سر تاثير زيادی درابتلا به اين بيماري دارد. همچنين استرس‌های محيطی مانند خستگی، مشکلات خانوادگی و ترس، ابتلاء به صرع را تحريک می کند اما فاکتورهای اصلی نیستند.

علائم ژنتیکی بیماری صرع

محققان معتقدند ژنتیک، چه به‌طور مستقیم و چه غیر مستقیم در اکثر موارد صرع نقش دارد. بعضی از موارد صرع به دلیل بیماری تک ژنی (۱–۲٪) است، اکثر آن‌ها به دلیل تعامل ژن‌های چندگانه و عوامل محیطی هستند. این بیماری‌های تک ژنی، با بیش از ۲۰۰ مورد در تمام موارد صرع ذکر شده، بسیار نادر هستند. برخی از این ژن‌ها بر کانال‌های یونی، آنزیم‌ها، گیرنده‌های گابا وگیرنده متصل به پروتئین جی تأثیر می‌گذارند.

در دوقلوها، اگر یکی از آن‌ها دچار این بیماری شود، احتمال آنکه نفر دیگر نیز به این بیماری دچار شود ۶۰–۵۰درصد است. در دوقلوهای ناهمسان این احتمال ۱۵درصد است. این احتمال در این افرادی بیشتر تشنج عمومی است تا تشنج موضعی. اگر هر دوی این دوقلوها دچار این بیماری باشند، در اکثر مواقع (۹۰–۷۰درصد) آن‌ها دارای سندرم‌های صرعی یکسان هستند. احتمال بروز صرع در اقوام درجه اول فردی که دچار این بیماری است پنج برابر افراد دیگر است. بین ۱ تا ۱۰ درصد با نشانگان داون و ۹۰ درصد سندروم آنجلمن دارای صرع هستند.

راههای تشخیص بیماری صرع

تشخیص صرع به‌طور کلی بر اساس توصیف تشنج‌ها و اتفاقات جانبی می‌باشد. الکتروانسفالوگرافی و تصویربرداری از سیستم عصبی نیز بخشی از عملیات تشخیصی است. همواره پیدا کردن سندروم صرعی خاص امکان‌پذیر نیست. تست نوار مغز طولانی مدت همراه با ویدئو نیز ممکن است در برخی موارد مفید باشد.

ازدواج با بيماران مبتلا به صرع,درمان بیماری صرع، انواع صرع,داروی بیماری صرع
ازدواج با بيماران مبتلا به صرع,درمان بیماری صرع، انواع صرع,داروی بیماری صرع

آیا صرع مانع ازدواج و فعالیت اجتماعی افراد خواهد شد؟

خیر، این افراد به راحتی می‌توانند ازدواج کنند و در رشته‌های مورد علاقه تحصیل کنند. اما افراد مبتلا به صرع باید به خاطر داشته باشند حتما همسر آینده خود را در جریان بیماری خود قرار دهند تا تحت نظر پزشک صاحب فرزند شوند. اما به طور کلی زایمان، ازدواج و بارداری برای آنها مانعی ندارد.

تصورات غلط درباره بیماران صرعی

متاسفانه برخی افراد تصور می کنند افرادی که صرع دارند، دچار عقب ماندگی ذهنی هستند که این مساله کاملا ناصحیح و غیرعلمی است، هم‌چنین برخی تصور می‌کنند بیماران صرعی به خصوص افرادی که به صرع جزئی مبتلا هستند و دچار علائمی مانند توهمات بینایی، مات زدگی و .. می‌شوند، بیمار روانی هستند و باید تحت نظر روانپزشک باشند که این نیز کاملا غلط است زیرا این بیمار باید تحت نظر متخصص مغز و اعصاب باشند.

شیوع بیماری صرع چگونه است؟

تخمين زده مي‌شود که در دنيا بيش از 50 ميليون نفر به صرع مبتلا هستند و در هر يک ميليون جمعيت 5 هزار مورد ابتلاء به صرع ديده مي‌شود. همچنين 500 مورد جديد بيماري در هر سال به وجود مي‌آيد. لذا شيوع اين بيماري بين 5 تا 10 هزار در جمعيت است.

نکته مهم

اگر کسی 2حمله تشنجی دارد احتمال عود آن بالای 80 درصد است که در اين موارد به فرد دارو داده می شود و هدف از مصرف دارو اين است که جلوی حملات بعدی که ممکن است در شرايط نامساعدی مانند حضور در استخر يا در کوهنوردی اتفاق بيافتد را بگيرد.

مرگ ناگهانی در اثر تشنج در اطفال بسيار نادر است ضمن اينکه تکرار تشنج موجب هرج و مرج بيشتر مغز می شود و مغز کنترل خود را از دست می دهد و در گاهی اوقات نيز به لوب گيجگاهی مغز تاثير منفی می گذارد.

گردآوری از مجله اینترنتی همراهباعلم

منابع:

pamuh.com

bartarinha.ir

pardad.ir