(نام لاتین: epiglottitis)
شرح بیماری
اپی‌گلوتیت عبارت است از یك عفونت ناگهانی و تهدیدكننده زندگی دركودكان كه در اپی‌گلوت روی می‌دهد. اپی‌گلوت یك صفحه بافتی كوچك در عقب گلو است كه از ورودی نای مراقبت به عمل می‌آورد. اپی‌گلوتیت مسری است و اغلب با خروسك (كروپ) كه خطر كمتری دارد اشتباه می‌شود. توجه داشته باشید كه تورم اپی‌گلوت ممكن است در عرض 12 ساعت از شروع بیماری باعث بسته شدن كامل راه هوایی شود، بنابراین بیمار باید فوراً تحت درمان قرار گیرد.
علایم شایع
صدا یا گریه خفه و گرفته (در خروسك صدا یا گریه خشن‌تر است).
سرفه در حد كم (در خروسك سرفه زیاد و شبیه پارس سگ است).
گلو درد
تب
خشونت صدا
آبریزش از دهان به علت مشكل در بلع بزاق
مشكل تنفسی فزاینده
دم پر سروصدا، جیغ مانند و با فركانس بالا
بنفش شدن پوست و بستر ناخن‌ها
كودك سر خود را ممكن است در وضعیت نامعمولی قرار دهد. كودك گردن خود را به عقب و بدن خود را به جلو خم می‌كند، زبانش را بیرون می‌آورد و پره‌های بینی را تا حد امكان گشاد می‌كند. با این كار كودك تلاش دارد تا هوای بیشتری را استنشاق كند.
علل
عفونت اپی‌گلوت توسط باكتری (معمولاً هموفیلوس آنفلوآنزا ، پنوموكك، یا استرپتوكك ). تورم اپی‌گلوت باعث بسته شدن ورودی نای می‌شود.
عوامل تشدید كننده بیماری
وجود یك بیماری كه مقاومت بدن را كاهش داده باشد.
محیط زندگی شلوغ یا غیربهداشتی
پیشگیری
اگر كودكتان قبلاً مبتلا به اپی‌گلوتیت شده است، هرگونه عفونت تنفسی را جدی بگیرید و برای درمان تحت نظارت مراجعه كنید.
كودك باید واكسن هموفیلوس آنفلوآنزا را بزند.
عواقب مورد انتظار
بهبود كامل در صورت تشخیص و درمان زودهنگام
عوارض احتمالی
ذات‌الریه، مننژیت، عفونت مفصل، عفونت و التهاب پرده دور قلب، یا سلولیت (عفونت بافت عمقی زیر پوست)
بدون درمان امكان دارد مسیر هوایی كاملاً مسدود شود و كودك ممكن است در عرض چند ساعت فوت كند.
درمان
اصول كلی
اقدامات تشخیصی ممكن است شامل كشت خون، كشت گلو، و سایر اقداماتی كه تحت كنترل دقیق انجام می‌گیرند تا از بروز عوارض جلوگیری شود باشد.
– اگر مشكوك به اپی‌گلوتیت هستید هرگز سعی نكنید ته گلوی كودك را نگاه كنید.
– كودك را به جای خواباندن بنشانید.
– كودك را تا رسیدن به بیمارستان آرام و بی‌حركت نگاه دارید. اضطراب و ترس بچه باعث بدتر شدن مشكلات تنفسی می‌شود.
– بستری كردن كودك برای دادن اكسیژن و انجام سایر اقدامات مراقبتی ویژه
– جراحی برای باز كردن راهی به نای یا قرار دادن لوله‌ای در نای برای اینكه كودك بتواند تنفس كند. راهی كه به نای باز شده است (یا لوله‌ای كه در نای قرار داده شده است) در عرض 3-1 روز بسته (یا درآورده) می‌شود.
– پس از ترخیص از بیمارستان، شب‌ها در اتاق كودك یك دستگاه بخور تولید هوای مرطوب خنك بگذارید. این كار را 3-2 هفته ادامه دهید. ضمناً دستگاه باید روزانه تمیز شود.
داروها
آنتی‌بیوتیك برای كنترل عفونت. آنتی‌بیوتیك باید حداقل 10 روز ادامه یابد.
داروهای كورتیزونی برای كاهش التهاب
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
تا وقتی كه تمام علایم برطرف نشده باشند، استراحت در رختخواب ضروری است. سپس كودك می‌تواند به‌تدریج فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری هایش را از سر گیرد.
رژیم غذایی
تا زمانی كه كودك دوباره قادر به بلع باشد باید تنها از مایعات (معمولاً سرم) استفاده شود. پس از ترخیص از بیمارستان، كودك را تشویق كنید كه مایعات بیشتر بنوشد. رژیم غذایی كودك در این هنگام به حالت عادی برمی‌گردد.
درچه شرایطی باید به پزشك مراجعه نمود؟
اگر كودكتان علایم اپی‌گلوتیت را دارد. خصوصاً اگر كودك مشكل تنفسی داشته باشد، اورژانس را خبر كنید.
اگر كودك شما قبلاً مبتلا به اپی‌گلوتیت شده است، و هم‌اكنون علایم عفونت تنفسی دارد.
[divider]
این مطلب فقط جنبه اطلاع رسانی دارد.برای تجویز دارو حتما با پزشک مشورت کنید