اتومیکوز یا اتومایکوزیس ،یک عفونت قارچی در گوش خارجی است .عفونت اتومایکوزیس ، باعث التهاب ، خشکی پوست و نشت بوی بد در کانال گوش میشود .
افرادی که از اتومیکوز رنج می برند ، احتمالاً افرادی هستند که در آب و هوای گرم گرمسیری زندگی می کنند و یا کسانی که ورزش های آبزی مانند شنا انجام می دهند.
اتومیکوز به راحتی با داروهای ضد قارچ موضعی ، درمان میشود
فهرست سرفصل ها
علت اتومیکوز یا اتومایکوزیس
اتومیکوز، میتواند باعث کاهش شنوایی و احساس خستگی در گوش شود.
اتومیکوز، عفونت ناشی از یک قارچ است . انواع مختلفی از قارچ ها وجود دارند که می توانند این عفونت را ایجاد کنند ، اما بسیاری از عفونت های اتومایکوزیس به گونه ی آسپرژیلوس یا کمتر معمول کاندیدا ، مرتبط است.
افراد هر روزه در محیط با قارچ ها تماس می‌گیرند ، اما قارچ ها معمولاً مشکل ساز نیستند . با این حال کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند می توانند راحت تر از دیگران در هنگام تماس با یک قارچ ، در معرض عفونت قرار گیرند .
علاوه بر این ، افرادی که در آب و هوای گرم استوایی زندگی می کنند ، به احتمال زیاد بیشتر در معرض اتومایکوزیس قرار می گیرند. زیرا قارچ ها در مناطق گرم و مرطوب رشد می کنند.
سایر عوامل خطر اتومایکوزیس عبارتند از :
- آسیب شنوایی گوش ناشی از سمعک یا سواب پنبه
- شرایط مزمن پوست مانند اگزما
- دیابت نوع ۱
- شرکت در ورزش های آبی
- شنا در آب گل آلود
- فقدان جرم و موم گوش که سرکوب رشد باکتری ها یا قارچ ها را انجام می دهد.
علائم اتومیکوز
نشانه های معمول اتومیکوز عبارتند از :
- افت شنوایی ، که میتواند با ناشنوایی اشتباه گرفته شود.
- قرمزی گوش خارجی
- خارش گوش که نشانه شایع عفونت قارچی نسبت به باکتری ها است.
- درد
- تورم یا التهاب
- پوسته پوسته شدن پوست
- زنگ در گوش
- تخلیه ترشحات از گوش که می تواند سفید ، زرد ، خاکستری ، سیاه و یا سبز باشد.
این علائم معمولاً در یک گوش رخ می‌دهد ، اما ممکن است هر دو گوش در همان زمان تحت تاثیر قرار گیرند.
روش تشخیص اتومیکوز
علائم آتومیکوز همیشه باید توسط پزشک برای ارزیابی تشخیص صحیح و درمان مناسب ، مورد ارزیابی قرار گیرد.
پزشک ، سابقه پزشکی کاملی از بیمار برای تعیین اینکه آیا هرگونه عوامل خطر وجود دارد یا نه می گیرد ، سپس یک معاینه فیزیکی را با یک ابزار به نام اتوسکوپ انجام می دهد تا در داخل کانال و پرده ی گوش را ببیند.
پزشک ، همچنین می تواند یک نمونه از سلول ها یا مایع را از گوش بیرون آورده و آنها را زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار دهد . این کار به آن ها کمک می کند که بین عفونت قارچی یا باکتریایی تمایز قائل شوند.
درمان اتومیکوز
قطره های گوش می توانند به درمان عفونت کمک کرده و از تکرار آن جلوگیری کنند.
پزشک ، پس از تشخیص اتومایکوزیس درمان صحیحی را تجویز می کند . درمان می تواند شامل کرم های موضعی یا داروهای خوراکی باشد .
تمیز کردن
پزشک ، معمولاً گوش را با استفاده از یک شستشو یا ابزار مکش تمیز می کند. او ترجیح می دهد تمیز کردن باقی مانده مواد در گوش را با دارو انجام دهد.
پس از شستشو، گوش تا حد ممکن تمیز و خشک می شود تا مانع رشد بیشتر قارچ ها شود.
قطره های گوش یا داروهای موضعی
پزشک می تواند داروهایی که ازعوامل ضد قارچی هستند ، را تجویز کند.
تحقیقات نشان می دهند که استفاده از کلوتریمازول ، باعث میزان بالای درمان و پیشگیری از عود می شود .
قطره های گوش همچنین ممکن است حاوی اکونازول ، میکونازول آمفوتریسین B باشد.
عوامل ضد قارچی نیز می توانند در قالب یک پماد موضعی باشند که به گوش بیرونی اعمال می شوند.
سایر داروهای موضعی که می توانند مورد استفاده قرار گیرند عبارتند از:
– آلومینیوم استات
– سالیسیلیک اسید
– اکسید هیدروژن
این داروها می‌توانند به درمان قارچ کمک کرده یا پوسته ای را که برای کمک به داروهای دیگر ، نفوذ می کند را بهتر کنند.
داروهای خوراکی
داروهای خوراکی مانند Voriconazole یا itraconazole معمولا برای عفونت های جدی تر و یا عفونت هایی که با عوامل موضعی از بین نمی روند ، استفاده می شوند . برخی از گونه های قارچی مقاوم به محصولات ضد قارچی می باشند.
استفاده از داروهای ضد قارچ خوراکی میتواند برای افرادی که بیماری‌های کبدی دارند ، مشکل باشد.
داروهای ضد درد، مانند پاراستامول یا ایبوپروفن می تواند برای از بین بردن هر گونه درد جزئی استفاده شود.
عوارض اتومیکوز
اگرچه عوارض اتومایکوزیس غیر معمول است ، اما ممکن است رخ دهد.
اگر درمان به درستی انجام نشود ، اتومایکوزیس میتواند به یک بیماری مزمن تبدیل شود یا به درمان پاسخ ندهد.
گاهی اتومیکوز میتواند فراتر از گوش بیرونی حمله کرده و پرده گوش را سوراخ کند یا به سمت مکان هایی که ممکن است شامل گوش داخلی یا جمجمه باشد ، حرکت کند.
این نوع عفونت ها ، بطور کلی نیاز به درمان خوراکی ضد قارچی و یا مدیریت توسط جراحی دارند . این عارضه ، کسانی که سیستم ایمنی ضعیف و یا دیابت قندی دارند را تضعیف می کند.
با حشک کردن گوش ها و اجتناب از منابع آب آلوده، می توان به طور کلی از اتومایکوزیس جلوگیری کرد.
افشانکچه یا آسپرژیلوس (Aspergillus) یک سرده شامل چندصد گونه از کپک است که در اقلیم های متنوع آب و هوایی در سرتاسر جهان یافت می شود. افشانکچه را نخستین بار یک کشیش و زیست شناس ایتالیایی به نام پی‌یر انتونیو میچلی کشف کرد.
او با دیدن این قارچ در زیر ریزبین بخاطر شباهت آن با آب افشانی که در مراسم مذهبی آسپرژیلیوم خوانده می شد نام آسپرژیلوس برای این گونه برگزید. افشانکچه تولید مثل غیرجنسی دارد و اینکار را با ساخت هاگ انجام می دهد و این ویژگی در میان همه ی اعضای این گونه مشترک است.
در حدود یک سوم ازین گونه ها همچنین به مرحله ای از ساختار جنسی نیز می رسند. برخی گونه‌های آن بیماری‌زا و برخی دیگر دارای کاربرد صنعتی و غذایی می‌باشند.(1)
تهیه و انتشار : جابری / باعلم