درمان دارویی بیماری پارکینسون + عکس بیماری پارکینسون + علائم و علت بیماری پارکینسون pdf
فهرست سرفصل ها
اول از همه آرزوی سلامتی میکنیم برای عمو فردوس کاویانی عزیز و همه بیماران، دلمون برای بازیهای زیبای آقای کاویانی تنگ شده.
بیماری پارکینسون چیست؟
بیماری پارکینسون، همان لرزش در وضعیت استراحت است که شیوع آن در سنین سالمندی بیشتر است. این بیماری بر اثر از بین رفتن سلول‌های ترشح‌کننده ماده‌ای به نام دوپامین (که یک انتقال دهنده عصبی است) رخ میدهد. افزایش نسبت استیل کولین به دوپامین در غده‌های قاعده‌ای مغز موجب علائم ترمور، سفتی عضلات و کندی حرکات میشود.
ترمور در دست ها بخصوص دست راست افراد بالاتر از 60 سال به عنوان یک علامت جدی جهت تشخیص اولیه بیماری پارکینسون در نظر گرفته می شود. بیماری پارکینسون یکی از علل شایع ناتوانی در سالمندان است. افراد مبتلا به این بیماری، برای تمام عمر نیاز به مصرف دارو و بازتوانی دارند.
علائم و نشانه های بیماری پارکینسون چیست؟
لرزش اندام ها از شایع ترین علائم پارکینسون به شمار میرود که اغلب در ناحیه دست‌ها و انگشتان ایجاد میشود. این حالت بویژه هنگام استراحت بیشتر رخ میدهد. به مرور زمان، بیماری پارکینسون از توانایی حرکت فرد میکاهد، حرکات اندام ها کند میشود و افراد حتی در انجام ساده ترین کارهای روزمره خود نیز دچار مشکل میشوند. سفت‌شدن عضلات بدن از دیگر علائمی است که دامنه حرکت ماهیچه ها را محدود میکند و باعث بروز درد میشود.
مبتلایان ممکن است به دلیل ابتلا به این بیماری اندامی خمیده پیدا کنند و در حفظ تعادل دچار مشکل شوند. از سوی دیگر، توانایی افراد در انجام برخی کارها و حرکات مانند: پلک‌زدن، خندیدن یا تکان دادن دست‌ها دشوار میشود. از جمله “علائم بیماری پارکینسون” می‌توان به مشکلات ایجاد شده در نحوه تکلم بیماران اشاره کرد؛ کلام آنها گاهی نرم و گاه سریع، مبهم و گاه با شک و تردید پیش از بیان کلمات همراه است.
علت بیماری پارکینسون چیست؟
اگر مسمومیت‌ها، تروما، ضربه‌ها، تصادفات، حتی سکته‌های مغزی در منطقه‌ای که مربوط به دوپامین است رخ بدهد ممکن است فرد را دچار پارکینسون کند. همچنین عوامل ژنتیکی و محیطی از قبیل سابقه فامیلی مثبت، جنسیت مذکر، ضربه به سر، تماس با آلاینده‌ها (به ویژه حشره کش‌ها و آلودگی هوا)، آسیب مغزی، رژیم‌های غذاهای حاوی مقادیر بالای چربی‌های اشباع نشده، کمبود اسیدفولیک و ویتامین D و B12، دیابت، استفاده از آب چاه یا مصرف ترکیبات آفت‌کش، استرس و شیوه نوین زندگی در بروز این بیماری موثرند.
عوامل خطرساز بروز پارکینسون چیست؟
قرار گرفتن در معرض آفت کش ها، سموم و آلاینده های شیمیایی جزو عوامل احتمالی افزایش دهنده خطر ابتلا به پارکینسون است.
عوارض بیماری پارکینسون چیست؟
- مشکلات و اختلالات خواب
- مشکلات مثانه
- یبوست : خوردن غذایی با فیبر زیاد و سرشار از مایعات برای درمان خانگی یبوست بسیار مناسب هستند.
- مشکلات عقلی
- افسردگی و تغییرات احساسی
- مشکلات در بلع غذا
راههای تشخیص بیماری پارکینسون چیست؟
“تشخیص بیماری پارکینسون” عموما بالینی است و با توجه به شرح حال و معاینه دقیق نورولوژیک توسط متخصص مغز و اعصاب انجام می شود. تصویر برداری مغزی مثل MRI(ام آر آی) بیشتر برای اطمینان از نبودن سایر بیماری ها انجام می گیرد. از روشهای PET Scan که به طور اختصاصی کاهش جذب عقده های قاعده ای مغز را نشان می دهد و بیماری پارکینسون را تایید می کند استفاده روتین نمی شود و بیشتر در مطالعات تحقیقاتی انجام می شود.
نحوه پیشگیری از بیماری پارکینسون چیست؟
می توانید با اقداماتی از قبیل نوشیدن قهوه و نوشیدنی های حاوی کافئین (روزانه یک تا دو فنجان)، مصرف ویتامین ها مخصوصا (ویتامین B6)، ورزش و غیره از ابتلای به این بیماری پیشگیری کنید.
راههای درمان بیماری پارکینسون چیست؟
این بیماری درمان قطعی ندارد، اما داروهایی که پزشکان برای مبتلایان تجویز می‌کنند تا حد قابل‌توجهی علائم را تخفیف میدهد و کیفیت زندگی افراد را بهبود می‌بخشد. از سوی دیگر، پزشک ممکن است با توجه به شرایط، بیمار را برای تنظیم نقاطی از مغز تحت عمل جراحی قرار دهد. نشانه‌های پارکینسون در هر فرد با فرد دیگر فرق دارد و علائم اولیه معمولا خفیف هستند و فرد هرگز متوجه وجود بیماری نمی‌شود و البته نقش کاردرمانی و فیزیوتراپی در این زمینه نیز بسیار پررنگ است.
- لوودوپا
Levodopa یک آمینواسید است که مغز آن را به دوپامین تبدیل میکند. لوودوپا از دهه‌ی 1970 استفاده می شده است و همچنان بهترین دارو برای “درمان پارکینسون” است. این درمان اختلال در حرکات و سفتی را کاهش داده و به افراد کمک میکند تا راحت‌تر حرکت کنند. به تدریج ممکن است لوودوپا به سرعت تحلیل برود. این درمان نباید با رژیم‌های غذایی با پروتئین زیاد استفاده شود. اثرات جانبی این بیماری تهوع، استفراغ و خواب‌آلودگی است. خیال‌بافی، سوء ظن شدید و حرکات غیرارادی ممکن است بر اثر مصرف طولانی مدت اتفاق بیفتد.
- دوپامین اگونیست
داروهایی که کار دوپامین را تقلید می‌کنند دوپامین اگونیست نامیده میشوند و برای به تأخیر انداختن علائم حرکتی پارکینسون استفاده میشوند. این دارو شامل Apokyn، Mirapex، Parlodel و Requip است. آپوکین یک داروی تزریقی است که زمانی که اثرات لوودوپا روبه از بین رفتن است استفاده میشود. عوارض جانبی آن شامل تهوع و استفراغ، خواب‌آلودگی، نگهداری مایعات و جنون است.
داروهای دیگر
کومتان و تاسمار می‌توانند به افزایش تاثیر لوودوپا کمک کنند، و ممکن است دارای اثر جانبی همانند اسهال باشند. بیمارانی که از تاسمار استفاده می‌کنند باید مرتباً کارکرد کبد آنها بررسی شود. استالوو دارویی است که از ترکیب کاربیدوپا، لوودوپا و انتاکاپون ایجاد می شود.
الدپریل، آزیلکت و زالاپار مانع کاهش تاثیر دوپامین میشوند و ممکن است در مراحل اولیه بیماری یا همزمان با لوودوپا تجویز شوند. این داروها نباید با داروهای ضد افسردگی خاصی استفاده شوند.
نحوه برخورد با بیماران پارکینسونی
لرزش مداوم عضو یا اعضای بدن بسیار آزاردهنده است. بخصوص زمانی که فرد دیگر نمی‌تواند لرزش دستانش را با قرار دادن آنها در جیب یا پشت خود پنهان کند و لرزش‌ها آشکار میشود. این حالت فرد را به لحاظ روحی بشدت آسیب‌پذیر میکند و حالت‌های استرس و افسردگی در بیمار نمایان میشود.
تحقیقات نشان می‌دهند افسردگی و اضطراب در بین افرادی که بتازگی به بیماری پارکینسون مبتلا شده اند دو برابر افراد عادی است. به همین دلیل دریافت مشاوره‌های روانشناختی و مصرف داروهای ضدافسردگی می‌تواند در بهبود وضعیت بیمار کمک کند. از آنجا که پارکینسون یک بیماری طولانی و غیرقابل درمان است، حمایت روحی درست، عمیق و واقعی توسط خانواده، دوستان و حتی جامعه، از این بیماران در حفظ امید آنان به زندگی بسیار مهم وموثر است.