گال چیست؟+راههای انتقال بیماری گال+علائم بیماری گال+تشخیص بیماری گال

درمان بیماری گال,راههای مراقبت و پیشگیری از بیماری گال ,علائم بیماری گال
درمان بیماری گال,راههای مراقبت و پیشگیری از بیماری گال ,علائم بیماری گال

بیماری گال چیست؟

بیماری گال یا جَرَب یا اسکابیز” (Scabies) یک بیماری پوستی مسری همراه با خارش شدید است، که این خارش، جوش های ریز قرمزرنگی را در پوست ایجاد می کند. این بیماری از هجوم یک انگل به نام انگل گال به بدن ایجاد می شود. انگل مولد بیماری گال، بعد از ورود به بدن فرد، در پوست زندگی می کند و زیر پوست برای خود سوراخ ها و کانال های زیرزمینی را ایجاد کرده، هم در آنجا زندگی میکند و هم تخم میگذارد.

انگل گال بسیار کوچک، کرم رنگ و دارای چهار جفت پا است. گال ماده از گال نر بزرگ تر است. گال ماده پس از نفوذ کردن به لایه های پایین تر پوست و ایجاد کانال، تخم می گذارد .این کرم در طول زندگی خود حدود 40 تا 50 تخم می گذارد .تخم ها بعد از 3 تا 4 روز لارو شده و بعد طی 10 تا 15 روز گال بالغ را ایجاد می کنند. از بین این 40 تا 50 تخم، کمتر از 10 تخم به گال بالغ تبدیل خواهند شد.

مهمترین نشانه ها و علائم بیماری گال چیست؟

  • خارش پوست

مخصوصا در شب ها: خارش شایع ترین علامت این بیماری است. خارش می تواند آنقدر شدید باشد که فرد را در تمام شب بیدار نگه دارد.

  • جوش ها، دانه ها و راش های پوستی

بسیاری از بیماران، راش های پوستی را نشان می دهند. این جوش ها معمولا خط ها و راه هایی را روی پوست فرد ایجاد می کند. این خطوط ممکن است به شکل کهیر، گزیدگی های کوچک، گره های زیر پوستی و سفت و یا کورک باشند. برخی افراد فَلسی شدن پوست و پوسته شدن و وضعیتی مشابه اگزما را دارند.

  • زخم و جراحت ها

خارش پوست و خاراندن شدید آن می تواند به زخم و جراحت پوست منجر شود. عفونت عارضه شایع این زخم های پوستی است.

  • سخت شدن پوست

زمانی که فرد به نوع شدید بیماری گال مبتلا باشد، خشکی و سخت شدن پوست عارضه قطعی خواهد بود. این مدل بیماری گال را “گال نروژی” نیز می گویند. در این بیماری، پوست فرد محل زندگی 100 تا 1000 کرم و تخم کرم می شود. حرکت بیشتر این کرم ها در پوست و حفر کانال های زیر پوستی توسط آنها شدت خارش را بیشتر و بیشتر خواهد کرد. این نوع در اشخاص مُسنی که در آسایشگاه سالمندان زندگی می‏کنند‏ دیده شده است.

خارش شدید قطعا منجر به خاراندن مداوم خواهد شد. با این خاراندن شدید عفونت راحت تر در پوست فرد توسعه پیدا می کند. خارش مداوم همچنین می تواند به سپسیس (عفونت خون) منجر شود.

راههای تشخیص بیماری گال چیست؟

پزشک بر اساس نشانه های شما ( به ویژه اگر در تماس نزدیک با افراد مبتلا به گال بوده اید ) مشکوک به گال می شود. گاهی اوقات پزشک به دنبال نشانه های انگل در نمونه ای از پوست، تشخیص را تایید می کند. دکتر به آرامی خراشی بر روی پوست های خشک در منطقه آسیب دیده می دهد و سپس آن را زیر میکروسکوپ بررسی می کند و بیماری گال را تشخیص می دهد.

راههای مراقبت و پیشگیری از بیماری گال

  • درمان صحیح و کامل کسانی که به این بیماری مبتلا شده اند
  • سم‌ پاشی محل زندگی هیره اسکابیز
  • رعایت بهداشت فردی و پاکیزه نگهداشتن تمامی لباس ها
  • بیماریابی در سایر افراد خانواده زیرا معمولاً بقیه افراد خانواده نیز مبتلا می‌شوند
  • از پوشیدن لباس‌های زیر، لباس و رختخواب دیگران خودداری کنید
  • لباس اشخاصی که بیمار شده اند را ضدعفونی کرده و به مدت ۵ تا ۴ دقیقه در آب جوش بجوشانید و در آفتاب خشک کنید
  • آموزش به مردم در خصوص راههای انتقال بیماری
  • اتو کردن درزهای لباس تا انگلهای احتمالی این ناحیه نیز از بین بروند
  • جداسازی بیمار تا بهبودی کامل
  • آموزش بهداشت به افرادیکه در اماکن تجمعی مانند: مدارس ، سربازخانه هاو …. زندگی می کنند
  • آموزش به مردم در مورد استحمام حداقل دوبار در هفته
علائم گال چه هستند؟,بیماری گال چگونه معالجه و درمان می شود؟
علائم گال چه هستند؟,بیماری گال چگونه معالجه و درمان می شود؟

بیماری گال آیا مسری است و چگونه انتقال پیدا می کند؟

بله گال مسری است، هیره اسکابیز از طریق تماس مستقیم پوست مانند: دست دادن و تماس فیزیکی نزدیک مثل رابطه جنسی از شخصی به شخص دیگر منتقل میشود. معمولا اولین علائم بیماري ، 2 تا 6 هفته پس از سرایت ظاهر میشود که این مدت در صورت ابتلاي مجدد، کوتاه تر است.

در محل هاي عمومی مانند: مدرسه، کودکستان، پرورشگاه، خانه سالمندان و محل نگهداري بیماران ناتوان، امکان شیوع این بیماري بیشتر است، به ویژه در صورتی که از سالن هاي خواب مشترک استفاده شود. انتقال از طریق ملحفه، پارچه مبل و یا پتو به ندرت امکان پذیر است. هیره اسکابیز میتواند در خارج از بدن، به مدت 3 تا 4 روز و در شرایط مرطوب و سرد به مدت طولانی تري زنده بماند.

معمولاً همه اعضای خانواده باید همزمان درمان شوند. کسانی که با شما تماس نزدیک دارند، بایستی از لحاظ ابتلا به گال مورد معاینه و در صورت مشکوك بودن به ابتلا به گال، مورد مداوا قرار گیرند. در موارد خاص، مثلا در خانواده و یا اماکن عمومی بهتر است که اشخاصی که نشانه ظاهري ابتلا به گال ندارند، نیز مداوا شوند.

شایع‌ترین نواحی پوست که انگل در آن زندگی و تخم میگذارد کجای بدن است؟

  • پشت و کف دست‌ها
  • فضاهای بین انگشتان
  • مچ
  • آرنج
  • زیر بغل
  • کشاله ران
  • نوک سینه

راههای درمان بیماری گال

  • پماد پرمترین
  • شامپو لیندان
  • پماد کروتامیتون
  • محلول گامابنزن هگزاکلراید

باید توجه داشت که “درمان گال” موضعی است و از این رو باید نهایت دقت را بکار برد که هیچ نقطه‌ای از بدن نباید بدون دارو بماند و بیمار باید دقت کامل در مالیدن دارو به نقاط مخفی مثل زیر ناخن‌ها و زیر حلقه ازدواج و نواحی چین‌دار بدن مثل زیر پستان‌ها و کشاله ران‌ها داشته باشند و در عین حال باید نواحی که در دسترس قرار ندارند مثل بین کتف، توسط فرد دیگری به درمان آغشته گردد.

گال در بزرگسالان سر و صورت را مبتلا نمی‌سازد و لذا اقدامات فوق از گردن به پایین انجام می‌شود ولی برای درمان گال در شیرخواران و افراد پیر و کسانی که مبتلا به نقص ایمنی هستند باید از فرق سر تا نوک پا به دارو آغشته شوند.

1- کرم پرمترین ۵٪ ، ۱۲ تا ۸ ساعت روی بدن باقی بماند و یک هفته بعد یعنی روز هشتم درمان مجدداً تکرار شود. این دارو در شیرخواران کمتر از دو ماه توصیه نمی‌شود، همچنین این دارو در زنان حامله ممنوع نیست ولی مدت ماندن آن در روی پوست زن حامله بجای ۱۲ تا ۸ ساعت تنها 2 ساعت است. از پرمترین برای درمان شپش نیز استفاده میشود.

2- لوسیون لیندان ۱٪ یا گاما بنزن هگزاکلراید، داروی قدیمی‌تری است که به دلیل عوارض مغزی و عصبی بخصوص در سن زیر ۲ سال و در طی حاملگی و شیر دهی و هچنین به دلیل بروز مقاومت به آن، در حال حاضر داروی خط اول نیست و در بعضی مناطق کاربرد آن ممنوع شده‌ است.

3- پماد کروتامیتون، را باید بیشتر یک داروی کمکی دانست تا درمانی. این دارو در بعضی منابع برای کودکان توصیه شده ولی بنا به اظهارات CDC اداره FDA آن را برای مصرف در کودکان تأیید نکرده‌ است.

4- پماد گوگرد یا سولفور با غلظت ۱۰٪-۵٪ و اغلب به صورت ۶٪، در نوزادانی که داروی پرمترین توصیه نشده‌است، کاربرد دارد. در شیرخوارانِ کمتر از 2 ماه، درمان سولفورِ ۶٪ در وازلین، که برای سه‌دورهٔ متوالی ۲۴ ساعته به‌ کار می‌رود.

نکته: باید توجه داشت که درجاتی از خارش و ضایعات پوستی علی‌رغم درمان مناسب ممکن است تا 2 الی 4 هفته پس از درمان همچنان باقی بماند و این امر نباید به منزله شکست درمان تلقی گردد.

نکات کلیدی و توصیه های مهم درباره بیماری گال

1- ناخن هاي خود را کوتاه نگهدارید و خوب نظافت کنید، زیرا ناحیه زیرناخن محل خوبی براي پنهان شدن ناقل بیماري است، همچنین در صورت خاراندن شدید، ممکن است پوست را مجروح کنید.
2- به مدت 14 روز لباس، ملحفه و حوله خود را روزانه تعویض کنید.
3- شستشوي منسوجات در ماشین لباسشوئی در حرارت حداقل 60 درجه، باعث از بین رفتن هیره ها میشود.
4- لباسهائی که قابل شستشو در حرارت 60 درجه نیست و سایر اشیاء مانند: خرس مخملی و کفش بایستی چندین روز در یک کیسه پلاستیکِ دربسته نگهداري شوند.
5- فرش و مبل پارچه اي را باید با جاروبرقی به دقت جارو کرد که معمولا براي دفع هیره هاي پراکنده در منزل کافی است.

6- استفاده از مواد ضد هیره، فقط درصورت ابتلاي گسترده و شدید قابل توصیه است و باید توسط افراد متخصص انجام شود.

7- باید تمامی لباس‌ها و وسایل خواب، وسایل حمام از جمله لیف و حوله‌ها و هر آنچه که با بدن بیمار تماس طولانی داشته نیز همزمان با درمان پاکسازی گردند. برای این امر وسایل گفته شده باید با آب داغ شست‌وشو داده شوند و س‍پس در حرارت بالا خشک گردند، اگر امکان این اقدامات فراهم نبود می‌توان وسایل و البسه فوق‌الذکر را در یک کیسه پلاستیکی قرار داد و درِ آن را به مدت ۱۰ روز بست.

8- بچه های کمتر از ۱۵ سال حساس هستند و معمو لاً اولین کسی که در خانه علامت دار می شود بچه های کوچک زیر ۱۵ سال می باشند.

9- بعد از درمان، آزمایش مجدد در شخص درمان شده ضروری است.

10- در نوع نروژی درمان های فوق جوابگو نیست و باید تحت نظر پزشک، درمان تخصصی تری انجام شود.

11- دارو باید حتما بعد از استحمام و خشک کردن بدن استفاده شود و در نوع لوسیون و کرم به قسمت های آلوده بدن استعمال شود و نیازی به تعویض لباس قبلی وجود ندارد.