مشکلات شنوایی در نوزادان و کودکان | تشخیص اختلالات شنوایی نوزادان

کاهش شنوایی در زمان تولد ، مشکلات شنوایی در نوزادان ، عوارض عدم تشخیص ناشنوایی در دوران نوزادی
کاهش شنوایی در زمان تولد ، مشکلات شنوایی در نوزادان ، عوارض عدم تشخیص ناشنوایی در دوران نوزادی

زمانی از اختلالات شنیداری صحبت می شود که فرد قادر به شنیدن صدا ها ، به خوبی یک فرد سالم نباشد و می تواند خفیف، متوسط، شدید یا خیلی شدید باشد که به مورد آخر “ناشنوایی” گفته می شود و فرد هیچ صدایی حتی با شدت بالا را نمی شنود.

گرچه بیشتر کودکان با قدرت شنوایی طبیعی متولد می شوند، اما از هر 1000 تولد 1 تا 3 نوزاد دچار ضعف شنوایی در یک یا هر دو گوش هستند و 10 تا 20 درصد ناشنوایی نیز در سنین خیلی پایین اتفاق می افتد.

براساس آمار سازمان بهداشت جهانی، بیش از 5 درصد جمعیت جهان؛ یعنی 360 میلیون نفر از اختلالات شنوایی ناتوان کننده رنج می برند که 32 میلیون نفر آنها کودکان هستند که بیشتر آنها در کشورهای با درآمد پایین یا متوسط زندگی می کنند.

این در حالی است که با توجه به اعلام این سازمان، حدود 60 درصد موارد “مشکلات شنوایی کودکان” به کمک اقدامات پیشگیرانه اجتناب پذیر است.

در موارد دیگر نیز اقدامات درمانی و جراحی مناسب می تواند به آموزش و کاهش پیامد های اجتماعی این مساله کمک کند. مطلبی که در ادامه می خوانید، به همین موضوع می پردازد.

علل شناخته شدن ضعف شنوایی در نوزادان و کودکان

گرچه حدود نیمی از موارد کم شنوایی یا ناشنوایی به عوامل خطری مانند زمینه ژنتیک، زایمان زودرس یا بیماری های دوران جنینی مربوط می شود اما بقیه موارد بدون علت مشخصی بروز می کنند.

از همین رو، انجام تست های شنوایی در زمان تولد برای همه نوزادان ضروری است تا مشکل در سریع ترین زمان شناسایی شود و درمان مناسب انجام گیرد.

ناشنوایی ژنتیکی

کم شنوایی و ناشنوایی ممکن است سابقه وراثت داشته باشد که معمولا می تواند با ناهنجاری های کروموزومی مانند نشانگان داون نیز همراه باشد. البته عوامل ژنتیک دیگری نیز وجود دارد که زمینه ساز ضعف قدرت شنوایی و پیشرفت ناهنجاری هایی در عملکرد گوش داخلی و عصب شنوایی می شود.

این ناراحتی ممکن است همراه با بعضی از بیماری های وراثتی تشخیص داده شود.

بیماری های دوران بارداری

مشکلات شنوایی کودک می تواند در دوران بارداری اتفاق بیفتد، در حالی که هیچ زمینه ژنتیکی ای وجود ندارد. مصرف الکل و مواد مخدر، ابتلا به عفونت های باکتریایی و ویروسی مانند سرخجه، سیفلیس و توکسوپلاسموز و بیماری های متابولیک از جمله شرایط خطر در دوران بارداری محسوب می شوند.

کاهش شنوایی در زمان تولد

عوامل مختلفی طی روند زایمان نیز می تواند ناشنوایی یا کم شنوایی نوزاد را رقم بزند. این مشکل، به خصوص در صورت کمبود اکسیژن، خونریزی مغزی، نقایص فیزیکی هنگام تولد و زایمان زودرس ایجاد می شود. همچنین مصرف بعضی داروها در عفونت های نوزادان، سل، سرطان و مالاریا نیز ممکن است با تحلیل برگشت ناپذیر شنوایی همراه باشد.

ناشنوایی در دوران کودکی

مشکلات شنوایی در کودکان 2 تا 6 سال اساسا ناشی از سرماخوردگی، اوتیت یا التهاب لوزه هاست. سرخک، اریون و سرخجه نیز از دیگر بیماری های زمینه ساز در این سنین هستند.

ضعف شنوایی در نوجوانی

صدا مهم ترین عامل تحلیل قدرت شنوایی در نوجوانان است گوش دادن به موسیقی با صدای خیلی بلند، به خصوص با گوشی مهم ترین عادت پرخطر محسوب می شود. اگر گوش ها به طور مداوم با فرکانس صدای خیلی بالا مواجه باشند، آسیب های همیشگی ممکن است بروز کند.

عوارض عدم تشخیص ناشنوایی در دوران نوزادی

تشخیص زودهنگام اختلالات شنوایی نوزادان برای اطمینان از طبیعی ترین روند رشد او ضروری خواهد بود.

درواقع، نخستین سال های زندگی تاثیر قطعی در رشد زبان و صحیت کردن دارد.

کودکی که از مشکلات شنوایی حتی در جزیی ترین سطح رنج می برد، در معرض خطرات تاخیر در کسب مهارت های اجتماعی و همچنین یادگیری قرار دارد.

تاثیرات ناشنوایی بر کودکان در همه سنی کاملا جدی و حائز اهمیت است که تشخیص به موقع می تواند این آثار منفی را کاهش دهد.

علایم ضعف شنیداری در نوزادان و کودکان

•    وادار کردن مخاطب به تکرار کلمات
•    تلفظ نادرست یا اشتباه بعضی کلمات
•    پیشرفت نداشتن یا عقب گرد در پیشرفت زبان آموزی
•    ابتلا به او تیت
•    نیاز به افزایش صدای تلویزیون را رادیو
•    نداشتن واکنش طبیعی نسبت به صداهای ضعیف، متوسط و شدید
•    بی توجه و حواس پرت به نظر آمدن
•    نداشتن واکنش نسبت به شنیدن نام
•    عدم پاسخگویی نوزاد و کودک از پشت سر یا جایی دیگر که امکان دیدن فرد را ندارد.
•    ناتوانی در پیدا کردن شخصی که از فاصله ای دور در منزل او را صدا می زند.

مشکوک شدن والدین به مشکلات شنوایی کودکان

مسلما هر کودکی خاص است و ویژگی های منحصر به فرد خود را دارد، اما توجه به مراحل مختلف رشد ارتباطی در نوزادان و کودکان در شناخت به موقع مشکلات شنیداری بسیار مهم است.

از زمان تولد تا 3 ماهگی

•    با شنیدن صدای خیلی بلند ناگهان تکان بخورد
•    با شنیدن سخنان اعضای خانواده آرام شود.
•    به صحبت های اعضای خانواده توجه کند.
•    برای نشان دادن نیازهای مختلف به حالات مختلف گریه کند.
•    صداهای دلنشین و بامزه از خود بروز دهد. با تولید صداهایی مانند «آآآ» یا «اُاُاُ» خود را سرگرم کند.

از 3 تا 6 ماهگی

•    با شنیدن صدا در زمان خواب بیدار شود یا تکان بخورد.
•    با شنیدن نامش یا صدایی دیگر حتی مخاطب را نبیند، سر را برگرداند.
•    با تولید صدا و آوازهایی که به تدریج به کلمات شبیه است خود را سرگرم کند.

از 6 تا 8 ماهگی

•    نسبت به شنیدن نامش عکس العمل نشان دهد و سر را برگرداند.
•    کلمات رایج مانند «نه» یا «بای بای» را درک کند.
•    غان و غون کند و «ماماما» و «بابابا» بگوید.

از 8 تا 15 ماهگی

•    کلمات و صداهای ساده را تکرار کند.
•    سعی در اشاره یا گرفتن وسایل منزل که به او نشان داده می شود، داشته باشد.
•    دستورهای ساده را بفهمد.
•    صدای حیوانات خانگی را تقلید کند.
•    «بابا» و «مامان» را به درستی بگوید.
•    مستقیما به سمت صدا بچرخد.

از 12 تا 18 ماهگی

•    یک ساختار کلامی ساده را متوجه شود.
•    به طور منظم از 7 کلمه یا بیشتر استفاده کند.
•    در 18 ماهگی، کودک باید تا 25 درصد بیان روشن و واضحی داشته باشد.

در 2 سالگی

•    با شنیدن نام هر عضو بدن و بدون دیدن حرکات لب های شما، بتواند به هر کدام اشاره کند.
•    به تدریج قادر به ترکیب بندی دو کلمه باشد.
•    دایره واژگانی بالغ بر 50 تا 250 کلمه داشته باشد.
•    در 2 سالگی بیان کودک به طور طبیعی 50 تا 75 درصد واضح است.

در 3 سالگی

•    بتواند هر چیزی را با یک کلمه معرفی کند.
•    با خود یا اسباب بازی هایش حرف بزند و ارتباط برقرار کند.
•    دایره واژگانش به 450 کلمه برسد.
•    جملاتی 4 یا 5 کلمه ای بسازد.
•    قادر به دنبال کردن گفت و گو باشد.
•    در 3 سالگی، بیان کودک به طور طبیعی 85 تا صد در صد واضح است.
•    در صورت تاخیر یا مشکل در هر مرحله رشد کلامی و شنیداری فرزندتان حتما با متخصص شنوایی سنجی مشورت کنید.

اقدامات موثر در اختلالات شنوایی

از آنجا که بسیاری از اختلالات شنوایی ممکن است تا ماه ها پس از تولد شناخته نشود یا والدین اطلاعات کافی در این زمینه نداشته باشند، همه نوزادان در بدو تولد تحت انجام تست های شنوایی سنجی (ادیومتری) قرار می گیرند که معمولا ممکن است در ماه های دیگر نیز تکرار شود.

این آزمایش به هیچ وجه برای نوزاد آزاردهنده نیست و بیشتر آنها در این زمان حتی از خواب بیدار نمی شوند.

در این صورت به کمک دستگاه کوچکی امواج صدا به گوش فرستاده می شود که پس از دریافت در گوش داخلی، بازتاب آنها ثبت خواهدشد.

این اقدامات به تشخیص زود هنگام مشکل و ارائه بهترین و موثرترین اقدامات درمانی کمک می کند.

در این آزمایش ها سطح شنوایی اندازه گیری می شود و در صورت بروز مشکل به متخصص ارجاع داده می شود.

استفاده از وسایل کمک شنوایی

وسایل کمک شنوایی مانند سمعک، میکروفون تعبیه شده در زیر فرش برای افزایش صدای افراد، سیستم های مادون قرمز افزایش صدای تلویزیون بدون تغییر در شرایط کلی و… به کودکان امکان می دهد ارتباط مطلوب و بهتری با دنیای صداها برقرار کند. این وسایل برای کودکان با قدرت شنوایی پایین و حتی در سنین خیلی کم نیز کاربرد دارد.

کاشت حلزون

در صورت ضعف شنوایی شدید در هر دو گوش و پس از عدم موفقیت در کاربرد روش های دیگر، پروتز کاشت حلزونی تجویز می شود. پروتز کاشت حلزونی، ابزاری الکترونیکی است که از طریق جراحی در گوش داخلی قرار می گیرد و به طور مستقیم حلزون گوش را تحریک می کند. در این باره متخصص گوش و حلق و بینی تصمیم مناسب را خواهد گرفت.

 

مهم ترین تکنیک های ارتباطی با کودکی که دچار اختلالات شنوایی است

•    عادت دادن کودک به نگاه کردن همیشگی مخاطب هنگام صحبت کردن
•    آموزش به او برای درخواست تکرار در صورت عدم فهم کلمات
•    هم راستا قرار گرفتن پدر و مادر با کودک برای صحبت کردن با او
•    کاهش صداهای محیط با دوری از صداهای زمینه ساز عدم درک مکالمات

ترفندهایی که می تواند به پیشرفت زبانی کودک کمک کند

•    واکنش نشان دادن نسبت به غان و غون و صداهای تولیدی کودک
•    تقلید صداهای کودک و سرگرم شدن با او به کمک ایجاد صداهای مختلف و حرکات لب ها
•    زمزمه شعرها و ترانه ها برای کودک یا هم آوایی با او
•    صحبت کردن با کودک به طور طبیعی در مورد آنچه انجام می دهید، می بینید و آنچه کودک می بیند و انجام می دهد.
•    خرید اسباب بازی های آوایی البته بدون ایجاد سر و صدای زیاد
•    خطاب قرار دادن کودک با نام خودش
•    بردن کودک به مکان های جدید و معرفی شرایط جدید
•    بازی با فرزند
•    پخش فیلم ها و موسیقی های کودکانه
•    آموزش نام اشیای منزل و افرادی که معمولا می بیند.
•    خواندن کتاب داستان جذاب و تعریف کردن داستان
•    اختصاص زمانی به کودک هنگامی که شما را مخاطب قرار می دهد.
•    ترغیب او به تعریف کردن داستان ها و ماجراهای مختلف
•    تشویق کودک در صورت تلاش برای برقراری ارتباط

 

منابع:
polycliniquedloreille.com

tout-ouie.ch

bartarinha.ir