علت استفراغ نوزاد | بالا آوردن نوزاد | آیا بالا آوردن همان استفراغ کردن است
فهرست سرفصل ها
تفاوت بالا آوردن و استفراغ نوزاد
مادر باید تفاوت بالا آوردن و استفراغ را بشناسد. می‌توان تفاوت بین بالا آوردن عادی و استفراغ واقعی را به سادگی تشخیص داد. برخلاف بالا آوردن که بیشتر وقت ها کودک به آن واکنشی نشان نمی‌دهد و برای کودک مشکلی ایجاد نمی‌کند، استفراغ همواره سبب ناراحتی کودک می‌شود و با فشار زیاد همراه است.
استفراغ معمولاً بلافاصله بعد از شیر خوردن اتفاق می‌افتد و حجم شیری که در اثر استفراغ خارج می‌شود بیشتر از شیری است که در هنگام بالا آوردن خارج می‌شود. اگر نوزاد به‌طور منظم و هر روز استفراغ می‌کند (یک یا چند بار در روز) و اگر متوجه وجود خون و یا رنگ سبز در محتویات استفراغ کودک شدید، فوراً با پزشک کودکان یا اورژانس تماس بگیرید.
به یاد داشته باشید که بعضی از شیر خواران، بیشتر از کودکان دیگر بالا می‌آورند. ولی وقتی آنان در حالت نشسته قرار می‌گیرند، کمتر به این حالت دچار می‌شوند. در کودکانی که زیاد بالا می‌آورند، این حالت تا زمانی که راه رفتن شروع شود یا تا شروع تغذیه با فنجان، ادامه می‌یاید و پس از آن قطع می‌شود.
رعایت نکات زیر به کاهش تعداد و مقدار بالا آوردن شیر کمک می‌کند
هر وعده شیردادن باید با آرامش، سکوت و در یک محیط شاد باشد.
از ایجاد هر نوع صدای ناگهانی، قطع بی‌موقع شیر، نور زیاد و اموری که باعث می‌شود حواس کودک پرت شود، جلو گیری کنید.
در حالی که کودک در وضعیت درازکش قرار دارد به او شیر ندهید.
لازم است کودکی که با شیر خشک تغذیه می‌شود، حین شیر خوردن چند بار آروغ بزند.
بلافاصله پس از پایان شیرخوردن، کودک را به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه به حالت قائم نگه دارید.
بلافاصله بعد از شیر خوردن، از بازی کردن با کودک و فشار بر شکم او بپرهیزید.
سعی کنید قبل از گرسنگی شدید و قبل از اینکه نوزاد عصبانی شود، به او شیر دهید.
اگر با شیشه به کودک شیر می‌دهید، سوراخ سرشیشه نباید نه آنقدر گشاد باشد که شیر با سرعت زیاد وارد دهانش شود و نه آنقدر تنگ که بچه را از مک زدن بی نتیجه خسته و عصبانی کند. برای اطمینان از مناسب بودن سوراخ سرشیشه، شیشه را برگردانید، اگر فقط چند قطره از آن خارج و سپس قطع شد، می‌توانید مطمئن شوید که اندازه سوراخ سرشیشه مناسب است.
برای خوابیدن نوزاد، باید بستر او زاویه ۳۰ درجه با افق داشته باشد، به‌نحوی که سر بالاتر و پاها پایین‌تر قرار گیرد. دقت شود که سر نوزاد خم نشود. نیازی به استفاده از بالشت نیست و برای ایجاد این شیب می توان زیر بستر نوزاد یک پتوی کوچک تاشده قرار داد. در این وضعیت اگر در طول خواب، نوزاد بالا بیاورد خطر خفگی پیش نخواهد آمد.
نکات بسیار مهم درباره استفراغ
استفراغ یا بالا آوردن یا هَراش ، خروج با فشار محتویات درون معده جانداران از راه دهان و گاه از راه بینی به بیرون است. این محتویات می‌تواند غذای خورده شده یا دیگر مواد درون دستگاه گوارش مانند زردآب (صفرا) باشد. هراش یا استفراغ ممکن است به دلیل نوع ماده بلعیده شده (مثلاً غذای فاسد) یا واکنش مغز به علت وجود تومور، حاملگی، استرس‌های عصبی و غیره باشد. به حالتی که پیش از استفراغ (هراش) در بیمار ایجاد می‌شود تهوع (بالا آوردن) می‌گویند.
اگر هراش (استفراغ) ادامه داشته باشد، برای جلوگیری از پیامدهایی همچون دهیدراسیون (ازدست دادن آب بدن) باید درمان گردد.
استفراغ با قی کردن (برگشت غذا) که غذای هضم شده از راه مری به دهان برمی‌گردد اما بدون فشار است و منجر به جهیدن به بیرون نمی‌شود تفاوت دارد. تهوع و استفراغ یک واکنش محافظتی در پاسخ به علل متعددی هستند این علل شامل طیف وسیعی ازاختلالات، مانند شرایط کاملاً خوش‌خیم تا شرایط اورژانسی است. تهوع و استفراغ هر کدام می‌تواننند به‌طور مستقل رخ دهند اما معمولاً با یکدیگر مرتبطند. معمولاً تهوع منجر به ایجاد استفراغ می‌شود. تهوع با رنگ‌پریدگی، تعریق، و احساس گرگرفتگی همراه است. استفراغ تخلیهٔ همراه با فشار محتویات معده از دهان است. آروغ زدن انقباضات مکرر عضلات دیافراگم و دیوارهٔ شکم است که اغلب منجر به استفراغ می‌شود یا با استفراغ همراه است
منبع: rasekhoon.net