علت وجود مایع منی در ادرار چیست ؟ آیا خطرناک است ؟

مشاهده مایع غلیظ و قوام دار در ادرار همیشه به معنای وجود مایع منی در ادرار نیست، گرچه گاهی ادرار با مایع منی همراه است. اما علت بروز این مشکل چیست؟ در این مقاله با جزئیات بیشتری به این مسئله پرداخته می شود.

مایع منی در ادرار به چه علت وجود دارد و آیا خطرناک است؟

وجود اسپرم در ادرار را فقط آزمایشگاه می‌تواند تشخیص دهد. معمولا خروج هر مایعی با رنگ، قوام و غلظت شبیه اسپرم را مردان، مایع منی تلقی می‌کنند. در صورتی که بسیاری از این ترشحات، مایع منی نیستند.

علت غلیظ بودن مایع منی، وجود مقادیر زیاد قند فروکتوز در آن برای تغذیه اسپرم‌هاست. ترشحات شبیه مایع منی به سه شکل می‌توانند در ادرار ظاهر شوند: قبل از خروج ادرار، مخلوط با ادرار و پس از پایان ادرار. باید بدانید فرآیند یک رابطه زناشویی با یک چرخه جنسی مشخص می‌شود که در مردان شامل چهار مرحله است.

اولین مرحله، برانگیختگی جنسی است. در حین این مرحله، غده پروستات شروع به تولید مایعی می‌کند که حدود دو‌ سوم حجم منی در مردان را تشکیل می‌دهد. مردان دارای یک جفت کیسه منوی یا کیسه منی نیز هستند که پشت پروستات قرار دارند و حدود یک سوم حجم باقیمانده مایع منی را تولید می‌کنند و فقط حدود یک درصد حجم مایع منی را اسپرم یا همان نطفه مردانه تشکیل می‌دهد.

هنگام انزال مایع تولید شده در غده پروستات و کیسه‌های منوی وارد قسمت خلفی مجرای ادرار مرد می‌شوند و سپس از طریق دو لوله، اسپرم تولید شده در بیضه‌ها نیز به مجرای خلفی منتقل شده و جمعاً مایع منی را تشکیل می‌دهند. این مایع منی از طریق مجرای ادراری به بیرون دفع می‌شود.

در مردانی که می‌خواهند دیگر صاحب فرزند نشوند، این لوله‌ها را با جراحی قطع می‌کنند. این گونه افراد مایع منی بدون اسپرم خواهند داشت. حجم مایع منی در مردان معمولا مابین دو تا شش میلی لیتر متفاوت است و هر قدر تعداد نزدیکی‌ها بیشتر باشد، از حجم آن کاسته می‌شود، زیرا فرصت برای باز تولید آن اندک است.

اگر مردی وارد مرحله برانگیختگی شود بدون این که سایر مراحل رابطه زناشویی را کامل کند، پروستات مایع منی را تولید می‌کند، ولی این مایع خارج نمی‌شود. ممکن است بعداً مقداری از این مایع، خود به خود یا حین ادرار خارج شود. همچنین حین اجابت مزاج به پروستات فشار وارد شده و باز مقداری مایع منی ممکن است از مجرای ادرار خارج شود.

افرادی که دچار یبوست شدید هستند، ممکن است حتی بدون برانگیختگی نیز دچار خروج منی از مجرای ادراری در حین اجابت مزاج شوند. آقایان در حال نشسته در حقیقت روی پروستات خود می‌نشینند و نشستن طولانی مدت ممکن است سبب خروج مایع منی از مجرا قبل از خروج ادرار شود. در این میان اگر علت احتقان پروستات، التهاب یا عفونت باشد، بیمار ممکن است همراه با خروج مایع منی از مجرا در ناحیه بیضه‌ها، کشاله ران، کمر و مقعد احساس درد کند.

این علائم گاه همراه با سوزش و تکرر ادرار است، ولی عده‌ای از بیمارانی که دارای التهاب یا عفونت پروستات هستند، فقط دارای ترشح از مجرا هستند. این نوع ترشحات معمولاً به دنبال انزال یا اجتناب از برانگیختگی بدون رابطه زناشویی قطع می‌شود.برای برطرف کردن احتقان پروستات، نشستن در وان گرم به مدت 10 تا 15 دقیقه در روز خیلی کمک‌کننده است.

منبع: jamejamonline.ir

سایر علائمی که ممکن است همرا با التهاب مزمن پروستات دیده شوند عبارتند از: سوزش و تکرر ادرار، آهسته شدن جریان ادرار بعلت بزرگ شدن و تورم پروستات، احساس سوزش هنگام انزال، احساس سوزش در قسمت انتهائی دستگاه تناسلی حتی در حالت عادی و بدون ادرار کردن، اختلال جنسی مثل اختلال در نعوظ، احساس خارش در ناحیۀ دستگاه تناسلی، احساس یک حالت ناراحتی در قسمت تحتانی شکم، و درد در ناحیه میاندوراه (ناحیۀ ما بین کیسۀ بیضه و مقعد).بیمارانی که دچار التهاب مزمن پروستات هستند ممکن است هنگام شروع ادرار کردن و یا خاتمۀ آن و حتی در مایع منی قطراتی از خون را نیز مشاهده کنند.

سایر مواردی که ممکن است سبب احتقان پروستات و خروج مایع منی از مجرا شوند عبارتند از: انزال در فواصل طولانی مدت، مثلا هر ماه یک بار، دوچرخه سواری و یا اسب سواری بیش از حد (سبب وارد شدن فشار به پروستات و چلانده شدن آن می شود)، مصرف مقادیر زیاد غذاهای تند، الکل و کافئین.

نشستن طولانی مدت بخصوص در داخل ماشین، این حالت را تشدید می کند. توصیه می شود که اینگونه افراد بیش از 3-2 ساعت حالت نشسته نداشته باشند. توصیه می شود که اگر در حالت رانندگی هستید هر 3-2 ساعت توقف نمائید، مقداری راه بروید و مثانۀ خود را خالی نمائید. نشستن بر روی یک بالش نرم به مقدار زیادی فشار وارده بر پروستات را می کاهد. باید از مواردیکه در فوق ذکر شدند به میزان زیادی اجتناب کرد. دارو درمانی کمک شایانی در درمان التهاب پروستات دارد.

افرادی که دارای ترشح مجرا با یا بدون ادرار کردن هستند، نیاز به بررسی دارند. ابتدا باید با آزمایش مشخص ساخت که ماهیت ترشح چیست، آیا آن منی است و یا ماهیت دیگری دارد. ممکن است ترشح مجرا در حقیقت چرک باشد و نشان از یک بیماری خطیر مثل بیماری مقاربتی مانند سوزاک می باشد که نادیده انگاشتن آن می تواند منجر به عواقب وخیم گردد. در مواردی که علت وجود ترشح مجرا عفونتهای مقاربتی است، اگر درمان نشوند، معمولاً ظرف چند روز یا هفته علائم فروکش کرده و فرد فکر می کند که خوب شده است، در صورتیکه بیماری پنهان باقی مانده و شروع به انتشار به نقاط مختلف بدن می نماید. یعنی عفونت و میکروب در بدن است، و فقط علائم هستند که از بین رفته اند.

گاهی این ترشحات نه مایع منی هستند و نه چرک ناشی از عفونت. خود مجرا در مردان دارای یک سری غدد است که ترشحات لزجی تراوش می کنند و اگر مقدار آن زیاد باشد، بصورت خیس شدن مختصر و لکه دار شدن لباس زیر خود را نشان می دهد.ما یک حالتی هم داریم که در اصطلاح به آن سیلان منی گفته می شود.

سیلان منی عبارت است از خروج خود بخودی و غیر ارادی منی بدون برقراری رابطۀ زناشوئی یا رسیدن به حالت ارگاسم است. این حالت غیر ارادی است و تحت کنترل فرد نمی باشد و ممکن است چندین بار در روز اتفاق بیفتد. این حالت معمولاً برای فرد مبتلا بسیار استرس زا می باشد. با شناخت علل آن می توان به مقدار زیادی مشکل سیلان منی را حل کرد. سیلان منی بیشتر در سنین نوجوانی و بلوغ اتفاق می افتد، علت آن افزایش هورمونها و افزایش تولید مایع منی است. کمترین حالت نعوظ و کمترین حالت تحریک، منجر به خروج منی می گردد.

 شایعترین علل سیلان منی به قرار زیر هستند:

1. عوامل روانی: در اینجا فرد به علت عدم آگاهی کافی، افکار خود را بیش از حد به تحریکات جنسی متمرکز می کند و وارد مرحلۀ برانگیختگی جنسی از 4 مرحلۀ یک چرخۀ جنسی می شود، و چون چرخۀ جنسی کامل نشده و به ارگاسم نمی رسد، مکرراً حالت سیلان منی به وی دست می دهد.

2. عوامل محیطی: در اینجا فرد از عوامل موجود در پیرامون خود (کتاب، رسانه های صوتی و تصویری، اینترنت و غیره) جهت تحریکات جنسی استفاده می کند و مغز وارد مرحلۀ برانگیختگی جنسی می شود، و اگر چرخۀ جنسی کامل نشود، ممکن است سیلان منی اتفاق بیفتد. عوامل روانی ناخود آگاه هستند ولی فرد از عوامل محیطی با ارادۀ خود استفاده می کند.

3. انزال دارای یک مرکز در نخاع شوکی است که سبب تخلیۀ کیسه های منوی می شود. استمناء و یا مقاربت بیش از حد (مثلا چندین بار در روز) سبب تحریک بیش از حد این مرکز گردیده و ممکن است در عده ای حتی بدون تحریکات جنسی، بصورت غبر ارادی کیسه های منی خالی شوند.

4. خستگی مفرط: در خستگی جسمی یا روانی شدید ناشی از کار مفرط، فرد ممکن است به خواب عمیق برود. در خواب عمیق مهار از قشر مغز برداشته می شود. اینگونه افراد بلافاصله پس از خوابیدن، بدون وجود کوچکترین افکار یا فانتزی و یا رویای محرک، دچار خروج مایع منی می گردند. این با خروج منی در خواب ناشی از افکار، فانتزی و یا رویا فرق می کند.

5. علت پنجم بیماریهای التهابی است. در اینجا به علت وجود التهاب در قسمتهای مختلف ناحیۀ تناسلی مثل، حشفه، پوست حشفه، التهاب پروستات، التهاب کیسه های منوی، و یا التهاب اپیدیدیم، سبب انتقال تحریکات از ناحیۀ تناسلی به مرکز انزال در نخاع شوکی شده و فرد ممکن است در روز چندین بار دچار سیلان منی خود بخودی شود.

6. علت ششم که خیلی هم مهم است مصرف بعضی از داروها است.  داروهایی که سردستۀ آنها عده ای از دارو ها هستند که در روان پزشکی مصرف می شوند. در اینجا ذکر این نکته حائز اهمیت است که اگر فردی دچار سیلان منی می باشد و از داروهای روانپزشکی استفاده می کند به هیچ وجه نباید سرخود اقدام به قطع دارو نماید. حتماً لازم است که شما با پزشک معالج خودتان مشورت نمائید.

منبع : شفاف