ژنتیک و وراثت، افزایش سن، مشکلات چشم مانند آب مروارید، دژنراسیون ماکولا و یا رتینوپاتی دیابتی، آسیب دیدن چشم و اثرات جانبی برخی داروها از علل ابتلا به کوررنگی هستند.

کوررنگی بدان معناست که فرد مبتلا در دیدن رنگ های قرمز، سبز و یا آبی مشکل دارد و یا آنها را با هم اشتباه می گیرد. در مواردی نادر، فرد مبتلا به طور کلی قادر به دیدن رنگ ها نیست.

کوررنگی می تواند زندگی افراد را تحت تاثیر قرار دهد. این اختلال بینایی می تواند یادگیری و خواندن را مشکل کند و ممکن است انجام دادن برخی کار های خاص را دشوار و یا غیر ممکن کند. البته کودکان و بزرگسالان مبتلا به کورنگی می توانند برای رفع مشکلات خود آموزش های لازم را ببینند و با مشکلات تشخیص رنگ خود مقابله کنند.

علل کوررنگی چه چیزی است؟

بیشتر موارد کوررنگی ارثی بوده و فرد به صورت مادرزاد به این اختلال بینایی مبتلا می باشد.

انسان ها معمولا سه نوع سلول مخروطی در چشم خود دارند. هر کدام از این سه نوع یکی از رنگ های قرمز، آبی و یا سبز را تشخیص می دهد. زمانی که یک نور به چشم ما می تابد این سلول های می توانند رنگ آن نور را تشخیص دهند. اکثر سلول های مخروطی در ماکولا که بخش مرکزی شبکیه است قرار دارند.

کوررنگی زمانی اتفاق می افتد که یکی از این سه نوع سلول مخروطی وجود نداشته باشند و یا به درستی کار نکنند. در این حالت شما در دیدن و تشخیص رنگ ها با مشکل مواجه خواهید شد. این نوع از کوررنگی با گذر زمان تغییری نمی کند.

تمام موارد کوررنگی ارثی نیستند. کوررنگی می تواند به علل مختلف دیگری نیز بروز کند. این علل می توانند شامل موارد زیر باشند:

افزایش سن
مشکلات چشم مانند آب مروارید، دژنراسیون ماکولا و یا رتینوپاتی دیابتی
آسیب دیدن چشم
اثرات جانبی برخی داروها

علائم کوررنگی چه چیزهایی هستند؟

علائم کوررنگی متفاوت هستند و می توانند شامل موارد زیر باشند:

شما قادر به دیدن برخی از رنگ ها نیستید. به عنوان مثال شما نمی توانید تفاوت دو رنگ قرمز و سبز را تشخیص دهید اما می توانید تفاوت بین آبی و زرد را تشخیص دهید.
ممکن است شما بتوانید تمام رنگ ها را بینید اما قادر به تشخیص تفاوت رنگ های مشابه را نداشته باشید.
ممکن است شما قادر به دیدن انواع مختلف یک رنگ خاص نباشید.
در مواردی نادر ممکن است شما تنها قادر به دیدن رنگ های سیاه، سفید و خاکستری باشید.

تشخیص کوررنگی چگونه است؟

آزمایش هایی وجود دارند که میزان تشخیص رنگ های مختلف توسط شما را اندازه می گیرند.

در یکی از آزمایش های تشخیص رنگ، به شما شکلی ساخته شده از رنگ های مختلف نشان داده می شود از شما خواسته می شود که یک الگوی مشخص مانند یک حرف یا یک عدد را در بین رنگ های مختلف تشخیص دهید. به کمک این روش پزشک شما می تواند تشخیص دهد که شما در دیدن چه رنگ هایی با مشکل مواجه هستید.
در آزمایشی دیگر از شما خواسته می شود که انواع مختلف از یک رنگ خاص را کنار هم بچینید. افرادی که مشکل کوررنگی دارند قادر نخواهند بود که این کار را به درستی انجام دهند.

از آنجا که اختلال بینایی کوررنگی میتواند تاثیر زیادی بر روی کیفیت زندگی افراد بگذارد از این رو تشخیص زودهنگام آن از اهمیت بالایی برخوردار است. کوررنگی در کودکان می تواند باعث اختلال در یادگیری و توانایی خواندن آنها شود. همچنین کوررنگی در سنین بالاتر می تواند باعث ایجاد محدودیت در انتخاب شغل شود. اکثر کارشناسان توصیه می کنند که چشم کودکان باید در سنین 3 تا 5 سال مورد معاینه قرار بگیرد. غربالگری چشم کودکان باید حتما قبل از ورود به مدرسه و ترجیحا در سنین 3 و یا 4 سال انجام شود.

درمان کوررنگی چگونه است؟

مشکلات کوررنگی ارثی قابل درمان یا اصلاح نیستند.

اما برخی از موارد کوررنگی اکتسابی، بسته به علت، قابل درمان هستند. به عنوان مثال اگر کوررنگی به علت آب مروارید به وجود آمده باشد، انجام عمل جراحی آب مروارید می تواند تشخیص رنگ را به حالت طبیعی خود برگرداند.

موارد زیر نیز می توانند به بهبود کوررنگی کمک کنند:

استفاده از لنز های تماسی رنگی. این لنز ها نمی توانند توانایی دیدن رنگ های طبیعی را در شما ایجاد کنند اما می توانند به شما در تشخیص تفاوت رنگها کمک کنند.
استفاده از عینک هایی که با تابش نور های خیره کننده به چشم ها مقابله می کنند: افراد مبتلا به مشکلات کوررنگی می توانند با کمتر شدن حساسیت به نور و روشنایی های شدید تفاوت بین رنگ ها را بهتر تشخیص دهند.
آموزش های جانبی مانند به خاطر سپردن ترتیب چراغ های راهنمایی و رانندگی به جای تشخیص رنگ چراغ روشن.

اگر کودکمان به کوررنی مبتلا باشد چه باید بکنیم؟

کوررنگی می تواند باعث ایجاد مشکلات یادگیری و خواندن شود که همین قضیه باعث ضعف کودک در درس ها و اعتماد به نفس می شود.

شما می توانید از راه های زیر به کودک مبتلا به کوررنگی کمک کنید:

اطمینان حاصل کنید که در سن مناسب، بر روی کودک شما آزمایش غربالگری بینایی و کوررنگی انجام شود. هر چه سریعتر این مشکل تشخیص داده شود، شما می توانید به کودکتان بیشتر کمک کنید. آزمایش بینایی یا همان بینایی سنجی باید در مراکز معتبر پزشکی و توسط افراد حرفه ای و متخصص انجام شود.
مشکل کوررنگی کودکتان را با معلم او در میان بگذارید. به معلم کودکتان پیشنهاد کنید که کودکتان را در جایی از کلاس بنشاند که تابش نور خیره کننده کمتری داشته باشد و برای نوشتن بر روی تخته سیاه یا وایت بورد از کچ ها یا ماژیکهایی استفاده کند که کودکتان قادر به دیدن آنها باشد.