تعریق بیش از اندازه فایده خاصی ندارد. تعریق بیش از حد کف پا موجب بوی بد آن و ماندگار شدن بوی کفش و جوراب و … خلاصه گریزان شدن دیگران خواهد شد. وقتی این تعریق در صورت نمایان می شود همه را متعجب و باخبر می کند و موجب مشکلاتی حتی در اعتماد به نفس ما خواهد شد! تعریق بیش از حد بدن می تواند باعث خیس شدن لباس شده و مشکلات و معضلات خاص خود را پدید آورد.
تعریق در حالت معمولی برای کاهش دمای بدن می باشد. در حالی که حرارت بدن به سطح پوست انتقال یافت، غدد عروقی شروع به ترشح می کنند و عرق با جذب حرارت سطح پوست به بخار تبدیل می شود و باعث سرد شدن عروق و مویرگهای سطحی بدن می شود. با خنک شدن خون در عروق سطحی، خون سرد شده از طریق گردش خون، توسط عروق به اندام داخلی هدایت می شود و این عمل تا زمانی که دمای بدن ثابت شود ادامه می یابد.
کارایی سیستم تعریق زمانی است که عرق در سطح بدن جاری نشود و پس از ترشح از غدد بلافاصله به بخار تبدیل گردند و بدن را خنک کنند به این حالت تعریق نامرئی گویند. جاری شدن عرق در سطح پوست عواقبی چون از دست دادن آب و نمک و الکترولیت های موجود در آن را دارد. بدلیل وجود الکترولیت ها وموادی ضروری که در عرق وجود دارد هرچه میزان تعریق کمتر باشد بهتر است.
علایم شایع
فهرست سرفصل ها
عرق ریزش زیاد از ناحیه زیر بغل، کف پا و دست و به درجات کمتر، از سایر نقاط بدن بوی بد که در اثر وجود باکتری ها در عرق ایجاد می شود.
علل
در حقیقت بسیاری از موارد علت شناخته شده ای ندارند، و اصطلاحا اینها را موارد اولیه یا ایدیوپاتیک می نامند، به عبارت دیگر در این افراد بیماری شناخته شده ای باعث ایجاد تعریق فراوان نشده است. گرچه علل واقعی ناشناخته اند، اما مکانیسمهای این حالت بخوبی مشخص گشته اند. سیگنالهای اعصاب نباتی و خود کار بدن (که ما تقریبا هیچ کنترل ارادی بر آن نداریم) به غدد عرق پیام می دهند که عرق تولیدی خود را به بیرون بریزند، در شرایط طبیعی وقتی حرارت داخل بدن به حدی بالاتر از مقدار قابل قبول رسید سیگنالهای بیشتری برای تعریق بیشتر و در حقیقت دفع حرارت زیادی بدن ارسال می شود. حال وقتی این سیگنالها به حدی بیشتر از میزان مورد نیاز ارسال شوند، همین مشکل یعنی هیپرهیدروزیس ایجاد می شود و نه تنها برای بیمار مفید نخواهد بود بلکه او را با مشکلات متعددی روبرو خواهد ساخت!
فرم ایدیوپاتیک آن به افزایش عرق به صورت قرینه، محدود به کف دست و پا و یا زیر بغل (به تنهایی یا همراه با هم) و غیر وابسته به تنظیم دماست.
- عوامل ژنتیکی ممکن است مؤثر باشند.
- استرس یا اضطراب مزمن
- تب و عفونت
- سرطان ، مثل لنفوم
- پرکاری تیرویید
- حمله قلبی
- یائسگی
- بعضی از داروها و موادمخدر
- محدودیت از موادمخدر
- در مواردی علت ناشناخته است .
عوامل تشدید کننده بیماری
- استرس
- فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری سنگین بدنی
- هوای گرم
پیشگیری
- از وضعیت های استرس زا حتی المقدور خلاصی یابید.
عواقب مورد انتظار
علایم را می توان با درمان کنترل نمود.
عوارض احتمالی
- پریشانی روانی در اثر شرمساری در ارتباطات اجتماعی
- بثور پوستی ناشی از مصرف بوبرها یا ضدعرق ها
- کم آبی بدن در صورتی که دریافت آب برای جلوگیری مایعات از دست رفته کافی نباشد (به ندرت).
درمان
- درمانهای موضعی شامل آنتی کولینرژیک های موضعی، اسیدبوریک، محلول تانیک اسید 5-2%، رزورسینول، پرمنگنات پتاسیم، فرمالدئید (که البته می تواند ایجاد حساسیت کند)، گلوتارآلدئید و آلومینیوم کلراید 20% که این محلول باید شبها روی پوست خشک مالیده شود و می تواند زیر پانسمان بسته باشد و به مرور زمان می توان فواصل کاربرد آن را زیاد کرد.
- درمانهای سیستمیک شامل داروهای آنتی کولینرژیک مثل پروپانتلین بروماید، گلیکوپیرولات، اکسی بوتینین و بنزوتروپین هستند. البته این داروها عوارض ناخواسته ای دارند که شامل میدریاز (گشادشدن مردمک)، دید غبارآلود، خشکی دهان و چشم، اشکال درادرار و بروز یبوست، هستند.سایر داروها استفاده از آرام بخش، ایندومتاسین، داروهای بلوک کننده کانال کلسیم که در نوع تعریق کف دست و پا معمولا به کار می روند.
- Iontophoresis از سال 1952 معرفی شد و شامل عبور جریان الکتریسیته از پوست می باشد. در این روش که بیشتر در مورد تعریق کف دست و پا کاربرد دارد، درمان روزانه هر کف دست یا پا به مدت 30 دقیقه به میزان 20-15 میلی آمپر با عبور از یک بالشتک آبی و یا بالشتک آنتی کولینرژیک می تواند در درمان این عارضه موثر باشد.
- تزریق سم بوتولینوم به دلیل اثرات آنتی کولینرژیک روی غشاء عصبی عضلانی موثر است.- در تعریق بیش از حد کف دست، تزریق زیر جلدی آن باعث عدم تعریق به مدت 12-4 ماه می شود. عوارض آن شامل ضعف مختصر و موقت انگشتان شست است که ظرف 3 هفته بهبود پیدامی کند.
- درمان تعریق بیش از حد زیر بغل با این ماده در مطالعه ای بررسی شده و نتایج قابل قبول و مشابهی داشته است و دیده شده اگر همراه با لیدوکایین تزریق شود درد به شدت قابل توجهی کاهش می دهد. در صورتیکه درمان دارویی موثر نباشد، درمان جراحی شامل سمپاتکتومی و یا برداشت زیر جلدی بافت چربی و یا غدد عرق در ناحیه درگیر می تواند مفید باشد.
رژیم غذایی
رژیم خاصی توصیه نمی شود. روزانه حداقل 8 لیوان آب بنوشید (در صورتی که هوا گرم باشد حتی از این هم بیشتر مایعات بنوشید.)