(نام لاتین: amenorrhea secondary)
شرح بیماری
آمنوره (قطع قاعدگی) ثانویه عبارت است از توقف قاعدگی برای حداقل 3 ماه در خانمی كه قبلاً قاعده می‌شده است.
علایم شایع
از بین رفتن دوره قاعدگی برای حداقل 3 ماه یا بیشتر در خانمی كه حداقل یك بار قاعدگی داشته است.
علل
بارداری (اگر نزدیكی رخ داده است)
شیردهی به كودك شیرخوار
قطع مصرف قرص‌های ضدبارداری
یائسگی (در صورتی كه سن بیش از 35 سال و بارداری وجود نداشته باشد)
استرس عاطفی یا اختلال روانی
جراحی و برداشتن تخمدان‌ها و رحم
اختلال غدد درون‌ریز، از جمله هیپوفیز، هیپوتالاموس، تیرویید، پاراتیرویید، غدد فوق كلیوی، و تخمدان‌ها
دیابت شیرین (مرض قند)
بیماری سل
چاقی، بی‌اشتهایی عصبی، یا پرخوری عصبی
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری جسمانی شدید مثل دوهای استقامت
عوامل تشدید كننده بیماری
استرس
تغذیه نامناسب
استفاده از بعضی داروها مثل مخدرها، فنوتیازین‌ها (از داروهای ضد روان‌پریشی)، رزرپین، یا هورمون‌ها
ورزش شدید
پیشگیری
اگر قطع قاعدگی به علت یك بیماری زمینه‌ساز مثل بیماری سل، دیابت، یا بی‌اشتهایی عصبی رخ داده است، باید این بیماری زمینه‌ساز درمان شود.
اگر علت قطع قاعدگی مشخص نیست، هیچ‌گونه روش خاصی برای پیشگیری وجود ندارد.
تغذیه باید خوب باشد و باید سعی شود وزن در حد مناسب نگهداری شود.
عواقب مورد انتظار
قطع قاعدگی خطری برای سلامتی نیست. برطرف شدن آن بستگی به علت زمینه‌ساز دارد:
اگر آمنوره ناشی از بارداری یا شیردهی باشد، قاعدگی بعد از اتمام آنها باز خواهد گشت.
اگر ناشی از قطع قرص‌های ضدبارداری باشد، قاعدگی بعد از 2 ماه تا 2 سال باید باز گردد.
اگر ناشی از یائسگی باشد، قاعدگی‌ها مرتباً كاهش یافته و شاید دیگر هیچگاه برنگردد. برداشتن رحم نیز باعث قطع قاعدگی به طور دایمی خواهد شد.
اگر غدد درون‌ریز دچار اختلال شده باشند، با تجویز هورمون كاهش یافته معمولاً باعث بازگشت قاعدگی خواهد شد.
اگر قطع قاعدگی ناشی از بیماری‌هایی چون بی‌اشتهایی یا پرخوری عصبی باشد، درمان موفقیت‌آمیز این بیماری‌ها برای بازگشت قاعدگی ضروری است.
اگر قطع قاعدگی ناشی از دیابت یا بیماری سل باشد، امكان دارد قاعدگی هرگز باز نگردد.
اگر قطع قاعدگی ناشی از فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری جسمانی شدید باشد، با كاهش فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری ، قاعدگی باز خواهد گشت.
عوارض احتمالی
در صورتی كه هیچ‌گونه علت جدی زمینه‌ساز پیدا نشود، هیچ عارضه‌ای رخ نخواهد داد.
امكان دارد بعضی از علایم كمبود استروژن، مثل گُرگرفتگی و خشكی مجرای تناسلی بروز كنند.
امكان دارد توانایی بچه‌دار شد مختل شود.
درمان
اصول كلی
برای كمك به تشخیص، معمولاً آزمایشاتی چون آزمایش بارداری، اندازه‌گیری هورمون‌ها در خون، و پاپ اسمیر، ضروری هستند. امكان دارد كارهای تشخیصی‌ای كه نیاز به جراحی دارند، مثل لاپاروسكپی یا هیستروسكوپی، نیز توصیه شوند.
ممكن است با عمل جراحی، دهانه رحم گشادشده و با كورت دیواره داخلی رحم كورت كشیده می‌شود.
درمان بیماری زمینه‌ساز در صورت وجود
روان درمانی یا مشاوره در صورتی كه قطع قاعدگی ناشی از استرس باشد.
زمان‌های قاعدگی خود را یادداشت نمایید تا اگر قاعدگی مجدداً قطع شد، زودتر تشخیص داده شود.
داروها
از پروژسترون و / یا استروژن می‌توان جهت درمان و نیز تشخیص استفاده نمود. جنبه تشخیصی درمان پروژسترون این گونه است كه پروژسترون قطع شود و خونریزی قاعدگی رخ دهد، معلوم می‌شود كه دستگاه تناسلی فعال است.
امكان دارد برای درمان بیماری زمینه‌ساز از داروهای دیگر نیز استفاده شود.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
هیچ محدودیتی برای آن وجود ندارد.
رژیم غذایی
معمولاً رژیم خاصی توصیه نمی‌شود.
اگر اضافه وزن یا كاهش وزن وجود دارد، تغییر رژیم غذایی برای تصحیح مشكل توصیه می‌شود.
درچه شرایطی باید به پزشك مراجعه نمود؟
اگر شما یا یكی از اعضای خانواده تان علایم آمنوره را دارید.
اگر قاعدگی، علی‌رغم درمان، تا 6 ماه باز نگردد.
اگر دچار علایم جدید و نامنتظره بروز كنند. هورمون‌های مورد استفاده در درمان ممكن است باعث عوارض جانبی شوند.
این مطلب فقط جنبه اطلاع رسانی دارد.برای تجویز دارو حتما با پزشک مشورت کنید