شما نباید خودسرانه اقدام به قطع مصرف این قرص ها نمایید، راههای برای کنترل تاثیرات این قرص ها وجود دارد.

آشنایی با داروهایی که باعث چاقی و افزایش وزن میشوند

بعضی از قرص ها و داروهایی که برای درمان مشکلات مرتبط با چاقی از جمله دیابت، فشارخون بالا و افسردگی تجویز می‌شوند، می‌توانند باعث چاقی در افراد شوند. دکتر لارنس چسکین مدیر بخش مدیریت وزن جان هاپکینز در بالتیمور معتقد است، بعضی از قرص ها و داروهای خاص باعث چاقی و افزایش وزن افراد می‌شوند. در ادامه 13 دارویی که می‌تواند باعث افزایش وزن شما را معرفی می‌کنیم. اما توجه کنید که شما نباید خودسرانه اقدام به قطع مصرف این قرص ها نمایید، راههای برای کنترل تاثیرات این قرص ها وجود دارد.

پاکسیل (پاروکستین)

داروهای مهار کننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) عموما باعث افزایش وزن نمی‌شوند، چراکه داروهای ضدافسردگی با افزایش سروتونین باعث می‌شوند، شما احساس سیری نمایید. اما پاکسیل در این بین یک استثناء است. هرچند پاکسیل یکی از داروهای خوب ضد اضطراب است، اما اگر در دوران مصرف دارو شروع به افزایش وزن کردید، با مشورت و توصیه پزشکتان می‌توانید نوع دارو را عوض کرده و از سایر مهارکننده های سروتونین همچون پروزاک یا زولفت(Zoloft) استفاده نمایید.

والپوریک

والپوریک (Depakote یا والپوریک اسید) دارویی است که برای درمان اختلال دو قطبی، تشنج و پیشگیری از میگرن استفاده می‌شود. تحقیقی که در سال 2007 برروی بیماران صرعی انجام شد نشان داد 44 درصد از زنان و 24 درصد از مردان که از این دارو استفاده می‌کردند، حدود 5 کیلوگرم و یا حتی بیشتر وزن اضافه کرده‌اند.

فلوکستین (Prozac یا پروزاک)

هرچند که فلوکستین معمولا برای با کاهش وزن همراه است،

آشنایی با داروهایی که باعث چاقی و افزایش وزن میشوند

اما بعضی از اوقات می‌تواند باعث چاقی شود. یک تحقیق 60 هفته‌ای نشان می‌دهد هرچند بیمارانیکه با فلوکستین درمان می‌شدند در شش ماه اول مصرف حدود 5 کیلو و بیشتر وزن کم کردند، اما از نیمه های دوره دوباره شروع به افزایش وزن نمودند. افرادیکه برای درمان افسردگی فلوکستین مصرف می‌کنند و می‌خواهند وزن کم کنند، بانظر پزشک می‌توانند از داروی ولبوترین (بوپروپیون) بعنوان جایگزین فلوکستین استفاده نمایند.

رِمِرون (میرتازاپین)

رمرون یکی از داروهای درمان افسردگی است که سروتونین و نوراپی نفرین را که با کاهش وزن ارتباط دارند افزایش می‌دهند. بااینحال فعالیت آنتی هیستامین‌ای این دارو ممکن است بتواند باعث افزایش وزن شود. این دارو بعضی از اوقات به افراد مسن که وزنشان کم تر از حد معمول است، داده می‌شود.

زیپرِکسا (اولانزاپین)

داروهای ضدسایکوتیک آتیپیک (Atypical antipsychotics) همچون زیپراکسا یا کلوزاریل (کلوزاپین) می‌توانند باعث چاقی شوند. تحقیقی که در سال 2005 انجام شد نشان داد که 30 درصد افرادیکه زیپراکسا مصرف می‌کنند، 7 درصد وزن بدنشان در طول 18 ماه بدلیل مصرف این دارو بوده است. این دارو برای درمان اسکیزوفرنی و افسردگی دوقطبی مصرف می‌شود، برای جایگزین آن می‌توان با توصیه پزشک از گدون (زیپرازیدون) و ابیلیفای(aripiprazole) استفاده نمود. همچنین می‌توان برای کم‌کردن عوارض چاق کننده دارو از داروی متفورمین در کنار این دارو استفاده نمود.

دلتازون (پردنیزولون)

کورتیکواستروئیدهای خوراکی از قبیل دلتازون می‌توانند خطر افزایش وزن را در افراد بخصوص آنهاایکه دارو را بصورت دراز مدت مصرف می‌کنند، افزایش می‌دهند. تحقیقی که در سال 2006 برروی مصرف بلندمدت کورتیکواستروئیدهای خوراکی انجام شد، اعلام نمود که 60 تا 80 درصد افراد مصرف کننده، افزایش وزن پیداکرده‌اند. افرادیکه مقدایر بالای این دارو را برای درمان آسم و بیماری التهابی روده استفاده می‌کنند بیشتر از افرادیکه میزان کمی از این دارو برای درمان آرتریت روماتوئید استفاده می‌کنند، در خطر چاقی قرار دارند. ورزش، رژیم غذایی و در بعضی مواقع مصرف متفورمین می‌تواند اثرات جانبی دارو را کاهش دهد.

تورازین (کلرپرومازین)

داروی تورازین همچنین ملاریل (تیوریدازین) فعالیت‌های آنتی هیستامینی داشته که باعث افزایش اشتها می‌شود. هرچند این داروها اثر کم‌تری نسبت به زیپراکسا و کلوزاریل دارند، اما بدلیل سایر اثرات جانبیشان و همچنین تاثیر کم‌ترشان برروی اسکیزوفرنی کم‌تر استفاده می‌شوند.

آمیتریپتیلین (Elavil، Endep، Vanatrip)

داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (TCAs) از قبیل آمیتریپتیلین بیشتر از سایر داروهای ضدافسردگی و میگرن با چاقی مرتبط هستند. فعالین آنتی هیستامینی دارو دلیل چاق کنندگی آن است. این داروها کم‌تر برای افسردگی استفاده می‌شوند چراکه مصرف بیش از حد آنها می‌تواند باعث مشکلات قلبی شود.

داروهای ضدآلرژی (فکسوفنادین و پزودوافدرین)

فعالیت آنتی هیستامینی در داروهای اعصاب اغلب باعث افزایش وزن می‌شود، هرچند می‌شود این فعالیت را از داروهای ضدافسردگی حذف کرده و یا کاهش داد، اما در داروهای ضد حساسیت و آلرژی فعالیت آنتی هیستامنی حیاتی بوده و قابل حذف نیست. یک تحقیق در سال 2010 نشان داد افرادیکه داروهای ضدحساسیت می‌تواند 55 درصد شانس چاقی را در افراد افزایش دهد. آنتی هیستامین باعث مختل شدن فعالیت آنزیم خاصی که تنظیم کننده مصرف غذا در بدن است، می‌شود.

دیابینیز، اینسولاز (کلورپروپامید)

بعضی از داروهای درمان دیابت نوع 2 باعث کاهش وزن می‌شوند، در حالیکه بعضی از دیگر باعث افزایش وزن می‌گردند. داروهای حاوی سولفونیل اوره از جمله دیابینیز و اینسولاز باعث تحریک تولید و فعالیت انسولین که کاهش دهنده قندخون و افزایش دهنده اشتهاست، می‌شوند. داروهایی همچون متفورمین، بیِتا و ژانویا بیشتر برای کاهش وزن مناسب اند.

انسولین (Insulin)

انسولین می‌تواند باعث افزایش وزن شود. اما انواع خاصی از انسولین همچون انسولین طولانی اثر لِویمیر تاثیر کم‌تری بر چاقی دارند. تحقیقی نشان می‌دهد که افراد در سه سال اول دریافت انسولین حدود 5 کیلوگرم افزایش وزن داشته‌اند. بیشتر از نصف این وزن در سه ماه اول بوجود آمده است.

آتنولول (Tenormin)

داروهای بتا بلاکر(Beta-blockers) دراوهای برای درمان فشارخون بوده که در این بین آتنولول، متوپرولول و ایندرال جزء پرمصرف ها می‌باشند. یکی از تحقیقات در زمینه این داروها نشان می‌دهد افرادیکه از داروی آتنولول استفاده نموده‌اند 2.5 کیلوگرم وزن بیشتر از سایر افراد در ماههای اولیه وزن اضافه می‌کنند. این داروها سرعت سوزاندن کالری را کاهش داده و باعث خستگی می‌شود.

داروهای پیشگیری از بارداری

این داروها معمولا باعث افزایش وزن شناخته می‌شوند، اما این ادعا هنوز ثابت نشده است. درحقیقت پروژستونهای طولانی اثر تزریقی بنام مدروکسی پروژسترون استات (DMPA) تنها دارویی است که با افزایش وزن ارتباط داشته و تاثیر آن اثبات شده است.

سایت پزشکی و مجله سلامتی راستینه

http://rastineh.ir