آبله مرغان | علائم ، دلایل و راههای درمان آبله مرغان
فهرست سرفصل ها
بیماری آبله مرغان چیست؟
میزان دقیق بروز “بیماری آبله مرغان” مشخص نیست. با وجود این، آبله مرغان یک بیماری عفونی و بسیار شایع دوران کودکی است که معمولاً در گروه سنی ۲ تا ۸ سال رخ می دهد. آبله مرغان ، به غیر از بعضی جوامع جدا افتاده، در سرتاسر جهان دیده می شود. بروز آن در دوران کودکی معمولاً به صورت خفیف است و عوارض و اثرات بعدی و دائمی آن ناچیز است.
اما “بیماری آبله مرغان در بزرگسالان” مشکلات بیشتری ایجاد میکند، و گاه منجر به یک بیماری وخیمتر می شود. با توجه به این مسئله خیلی بهتر است که فرد در دوران کودکی به آبله مرغان مبتلا شود. (شروع ابتلا به آبله مرغان در جوامع جدا افتاده ای که عموماً به این بیماری مبتلا نمی شوند نیز می تواند بسیار خطرناک باشد.)
آبله مرغان همچنین می تواند در دو گروه از کودکان که به آن مبتلا می شوند، نتایج وخیمی به بار آورد. این دو گروه عبارتند از :
- کودکانی که از داروهای سرکوبگر ایمنی ( immunosuppressant ) برای درمان بیماری های دیگر استفاده می کنند؛
- نوزادان خیلی کوچک.
آبله مرغان در صورتی که در هر یک از دو گروه فوق رخ دهد، می تواند زندگی بیمار را به خطر اندازد و لازم است که بیمار حتماً در بیمارستان بستری شود.
علت ابتلا به بیماری آبله مرغان
علت ابتلا به بیماری آبله مرغان نوعی ویروس است. مصونیتی که فرد بعد از ابتلا به آبله مرغان پیدا میکند معمولاً در تمام طول عمر باقی می ماند، بنابراین ابتلای مجدد به آن بسیار بندرت رخ می دهد. اما در صورتی که فرد در سالهای بعدی زندگی دوره ای از ضعف عمومی را پشت سر بگذارد، بروز تبخال به دنبال آن دوره خیلی عجیب نخواهد بود. بروز تبخال ناشی از فعال شدن مجدد ویروس هایی است که سالها در بدن به صورت غیر فعال وجود داشته اند. اما روی دیگر سکه این است که کودک از طریق تبخال های پدربزرگ و مادربزرگ به آبله مرغان مبتلا شود.
آبله مرغان دارای یک دوره نهفتگی ۱۴ تا ۲۱ روزه است. علائم سرایت عفونت به نفر بعدی خانواده بیشتر مواقع حدود ۱۶ روز پس از ابتلای نفر اول دیده می شود. احتمال زیادی دارد که عفونت در چند روز اول که نشانه های بیماری ظاهر می شود، انتقال یافته باشد. نحوه ی سرایت بیماری بدین شکل است که چون ویروس در بزاق فرد مبتلا وجود دارد، از طریق تنفس، عطسه و سرفه به دیگران انتقال می یابد.
علائم آبله مرغان
در بسیاری از کودکان بیماری به شکل یک ناخوشی مختصر و غیر اختصاصی بروز می کند. که با علائمی چون کسالت عمومی، اغلب سردرد و تب خفیف، و گاهی گلودرد همراه است. این علایم بیشتر شبیه علایم و نشانه های یک سرماخوردگی معمولی است. ،بنابراین نمی توان تا وقتی که بثورات جلدی ظاهر نشده اند در مورد بیماری با قاطعیت اظهار نظر کرد.
بثورات جلدی طی سه مرحله بروز می کند. ابتدا، به صورت دانه های قرمز برجسته و مجزا ظاهر و در عرض مدت خیلی کوتاهی به تاول تبدیل می شود. در این مرحله می توان تشخیص داد که “بیماری آبله مرغان” است. مایع روشن درون تاولها طی دو تا سه روز کدر و زرد رنگ می شود. این تاول ها با توسعه بیماری می ترکد و خشک می شود و در صورتی که با خارش کنده شود لک سفید رنگ دائمی به جای خواهد گذاشت.
بثورات جلدی به صورت دسته ای ظاهر می شود و بین ظهور هر دسته با دسته ی دیگر دو تا سه روز فاصله است. به خاطر ظهور دسته ای شکل بثورات جلدی، مراحل مختلف تکوین آنها بخوبی دیده می شود.
بثورات جلدی آبله مرغان در نقاط مختلف بدن به صورت کاملاً اختصاصی نمایان می شود. بدین ترتیب که ابتدا در صورت و سینه ظاهر می شود و سپس در نقاطی که با لباس پوشیده شده بیشتر از نقاطی که بیرون از لباس است بروز می کند و تا روز سوم در سرتاسر اندام پخش می شود. در آبله مرغان خفیف، بثورات کمتری ظاهر می شود، اما در موارد حاد، تمام آبله مرغان ها، بجز آبله مرغان های خیلی خفیف، بر روی غضای مخاطی دهان و گوش ها و در موارد خیلی حاد در چشم ها و مهبل هم ظاهر می شود.
ناخوشایند ترین جنبه بیماری خارش شدید آن است. این حالت بعد از آنکه تاولها ترکیدند شروع می شود و در صورتی که خارانده شود لک دائمی به جای خواهد گذاشت یا آنکه به زخم تبدیل خواهد شد که ممکن است توسط باکتری ها عفونی شود.
بررسی بیماری آبله مرغان
به عنوان یک قانون کلی هنگامی که آبله مرغان معمولی در فرد بروز کند، به هیچ نوع آزمایش اختصاصی نیازی نیست. می توان بیماری را از علائم بالینی تشخیص داد.
ویروس بیماری را می توان در آزمایشگاه از مایعی که در داخل تاول ها وجود دارد طی ۳ تا ۴ روز پس از ظهور آنها جدا کرد. اما غالباً نیازی به چنین آزمایشی نیست، مگر در موارد استثنایی که در تشخیص تردید وجود داشته باشد.
درمان آبله مرغان
بیمار مبتلا به آبله مرغان ساده و خفیف، صرفاً به یک مراقبت دلسوزانه نیاز دارد. در مراحل اولیه بیماری آبله مرغان، زمانی که کودک تب دارد و احساس ناخوشی و کسالت می کند، یک رژیم غذایی سبک همراه با نوشیدن مایعات فراوان و خنک بسیار مفید است. نیازی نیست که کودک حتماً در رختخواب بماند، او می تواند در یک اتاق گرم به آرامی بازی کند.
از لوسیون کالامین ( calamine ) و حمام ولرم می توان به طور متناوب استفاده کرد و خارش بثورات جلدی را به میزان زیادی کاهش داد. اگر خارش بیمار علی رغم استفاده از لوسیون و رفتن به حمام ولرم هنوز ادامه داشت می توان از کرم های ضد حساسیت بهره گرفت. ناخن های دست کودک را تا آنجا که ممکن است باید کوتاه کرد تا از ایجاد زخم که بر اثر خاراندن بوجود می آید جلوگیری شود.
اگر (فقط اگر) کودک احساس بهبودی کامل می کند می تواند یک هفته بعد از ظهور بثورات جلدی به مدرسه برود. هنگامی که تاول ها ترکید و خشکید از نظر انتقال عفونت مشکلی وجود نخواهد داشت، زیرا ویروس فعال فقط در داخل مایع تاول ها وجود دارد. بسیاری از کودکان مبتلا به آبله مرغان به خاطر داشتن تاول های ترکیده و خشکیده از مدرسه به خانه فرستاده می شوند؛ در حالی که از نظر پیشگیری از سرایت بیماری این مرحله نمی تواند عفونت را انتقال دهد. فقط در صورتی که کودک احساس ناخوشی می کند نباید به مدرسه فرستاده شود.
عوارض بیماری آبله مرغان
“عوارض بیماری آبله مرغان” بسیار نادر است. عفونت ثانوی بثورات جلدی که به خاطر خاراندن و زخم شدن بوجود می آید، متداولترین عارضه ی آبله مرغان ساده دوران کودکی است. در صورتی که چنین عفونتی بوجود آید مصرف آنتی بیوتیک ضروری به نظر می رسد.
ممکن است بزرگسالان و کودکانی که سیستم دفاعی بدنشان به خاطر ابتلا به به آبله مرغان ضعیف شده، به سینه پهلو مبتلا شوند. کودکانی که به بیماری اساسی دیگری مبتلا نیستند دچار این عارضه نخواهند شد.
آنسفالیت (التهاب مغز) از عوارض دیگر این بیماری است که هر چند نادر است، امکان دارد رخ دهد.
مطلب پیشنهادی: علت,علائم و راههای درمان بيماری آنسفالیت
پیشگیری از ابتلا به بیماری آبله مرغان در کودکان
در حال حاضر هیچ روش ایمن سازی برای جلوگیری از ابتلا به آبله مرغان وجود ندارد، اگرچه درباره آن تحقیقات بسیاری در دست انجام است. با توجه به اینکه آبله مرغان یک بیماری خفیف و ساده دوران کودکی است و عوارض جدی آن بسیار کم است، به نظر می رسد که تولید واکسنی برای مصرف کلی ضروری نباشد.
اما برای کودکانی که سیستم دفاعی بدنشان ضعیف شده است یا کودکانی که به بیماری های دیگر مبتلا هستند، مسئله فرق می کند. در مورد این کودکان واکسنی که بتواند از ایجاد عفونت جلوگیری کند، می تواند بسیار مفید باشد. قرنطینه کردن کودکان مبتلا به آبله مرغان نمی تواند موفقیت آمیز باشد، زیرا قبل از آنکه بیماری قابل تشخیص باشد اختلالات عفونتی بشدت پیشرفت کرده است.
پیامد بیماری آبله مرغان
به طور کلی کسی که به آبله مرغان مبتلا شده است، هیچ گونه مشکل آتی نخواهد داشت. فقط احتمال بروز تبخال در مراحل بعدی زندگی وجود دارد که آن هم به علت فعال شدن ویروس غیر فعالی است که در بدن وجود دارد.
مطلب پیشنهادی: درمان خانگی تبخال در طب سنتی,علت و راه انتقال تبخال+عکس
منبع : AsanTeb.com