درد، حساس شدن به لمس، ورم کیسه بیضه که به تدریج بدتر می شود، تب و لرز، تکرر ادرارو ترشحات غیر طبیعی از آلت مردانه از علائم اپیدیدیمیت هستند.

اپیدیدیمیت چیست؟

اپیدیدیم یک مجرای بلند و در هم پیچیده است که در بالا و پشت هر بیضه قرار دارد. این مجرا وظیفه ی جمع آوری و ذخیره اسپرم های بالغ ساخته شده توسط بیضه ها را قبل از انزال بر عهده دارد. به التهاب و عفونت اپیدیدیم، اپیدیدیمیت گفته می شود.

علل اپیدیدیمیت چه چیزهایی هستند؟

علل اپیدیدیمیت بسته به سن و رفتار افراد متفاوت است. در کودکان معمولا همراه با عفونت دستگاه ادراری بروز می کند. در مردان جوان بالغ، اغلب به علت ابتلا به بیماری های مقاربتی به وجود می آید. و در مردان مسن تر، بیشتر موارد به علت بزرگ شدن غده پروستات ایجاد می شود. عفونت های باکتریایی ممکن است از طریق ناحیه مقعد و یا طی یک فرایند اورولوژیکی پخش شده و موجب بروز اپیدیدیمیت شوند. همچنین آسیب دیدن ناحیه کشاله ران نیز می تواند اپیدیدیمیت را به وجود بیاورد.

علائم اپیدیدیمیت چه چیزهایی هستند؟

علائم شایع اپیدیدیمیت عبارتند از:

درد
حساس شدن به لمس
ورم کیسه بیضه که به تدریج بدتر می شود.

سایر علائم اپیدیدیمیت ممکن است شامل موارد زیر باشند:

تب و لرز
تکرر ادرار
درد در هنگام ادرار
ترشحات غیر طبیعی از آلت مردانه

تشخیص اپیدیدیمیت چگونه است؟

اپیدیدیمیت با معاینه فیزیکی و بررسی سوابق پزشکی فرد مبتلا تشخیص داده می شود. ترشحات غیر طبیعی آلت تناسلی را به منظور تشخیص بیماری مقاربتی احتمالی آزمایش می کنند. همچنین آزمایش کامل ادرار نیز به منظور تشخیص عفونت ادراری احتمالی انجام می شود. آزمایش شمارش گلوبول های سفید خون نیز ممکن است انجام شود. همچنین ممکن است برای تشخیص چرخش بیضه ها از بیضه ها سونوگرافی به عمل بیاید (چرخش بیضه ها بسیار خطرناک بوده و ممکن است منجر به از دست دادن یکی از بیضه ها شده و به همین خاطر نیاز به عمل جراحی فوری دارد) به کمک سونوگرافی از عدم وجود تومور نیز مطمئن خواهید شد.

درمان اپیدیدیمیت چگونه است؟

برای درمان اپیدیدیمیت از آنتی بیوتیک ها استفاده می شود. اقدامات حمایتی مانند استراحت کردن در حالی که باسن در بالاتر از سطح بدن قرار گرفته است و همچنین مصرف دارو های ضد التهابی می توانند به کاهش درد و ناراحتی ناشی از اپیدیدیمیت به شما کمک کند.

چنانچه نسبت به ابتلا به اپیدیدیمیت مشکوک هستید، تا قبل از تشخیص دقیق بیماری شما، از برقراری رابطه جنسی (به علت احتمال ابتلای شما به بیماری های مقاربتی) به شدت پرهیز کنید. همچنین شریک (شرکا) جنسی شما نیز باید به منظور تشخیص بیماری های مقاربتی احتمالی به پزشک مراجعه کنند و آزمایش های لازم را انجام دهند.