روش ها و راه حل هایی برای جدا خوابیدن کودک از والدین

 

مشکلات خوابیدن در خانه شما هر چه باشد، شما تنها، دچار آن نیستید. جدا خوابیدن کودک از والدین همیشه مشکلی برای والدین بوده است.روز پرکاری داشته‌اید و به سختی کار کرده‌اید. زمان آن فرارسیده است که کوچک‌ترها به شما شب بخیر بگویند، به بستر بروند، چشمانشان را ببندند و به خواب بروند تا روز بعد در ساعتی مناسب، سرحال و شاداب از خواب برخیزند ولی در خانه شما اوضاع بدین ترتیب پیش نمی‌رود.

هر کس برای اینکه بتواند در روز به خوبی کار کند، باید شب به بهترین وجه ممکن استراحت کند. شب‌هنگام نباید صحنه جنگ دائم بین خواسته‌های والدین و کودکان بر سر نگه داشتن کودکان در تختخواب باشد. از چه روشی استفاده کنیم که کودکمان در جای خودش به طور مستقل بخوابد؟ او هر شب به اتاق ما می‌آید و می‌خواهد در تخت ما بخوابد.

راه حل هایی برای جدا خوابیدن کودک از والدین

  • کودک را به تختخواب خودش بازگردانید

در صورتی که کودک طی شب به اتاق شما آمد، قاطعانه و بدون سؤال و جواب زیاد او را به اتاق خودش بازگردانید و بخوابانید. از بین والدین هر کدام که قاطع‌تر و کمتر دل‌رحم است، باید این کار را انجام دهد.

  • از جدول ستاره استفاده کنید

با کمک کودک یک جدول تهیه کنید که شکل آن شبیه تخت باشد و برای شب‌هایی که تمام یا قسمتی از آن را در بستر خود به سر برده است، ستاره بگیرد. فراموش نکنید که طبق اصول رفتاردرمانی هر چه فاصله زمانی بین رفتار و پیامد آن کوتاه‌تر باشد، تأثیر پیامد بیشتر است. پس سریعاً بعد از انجام رفتار توسط کودک، به او ستاره دهید. بهتر است ستاره‌ها را شما به او بدهید و این کار را به عهده خودش نگذارید، حتی اگر به او اطمینان دارید. این کار باعث می‌شود که او متوجه شود شما به او اهمیت می‌دهید.

  • زنگ آویزان کنید

زنگ‌هایی روی در اتاق خودتان یا اتاق کودک آویزان کنید تا بتوانید متوجه آمدن او بشوید.

  • خود را بپیچانید

طوری ملحفه یا بالش را دور خودتان بپیچانید و قرار دهید که ورود کودک به تختخواب شما بدون بیدار شدنتان تقریباً غیرممکن شود.

  • جلو در را مسدود کنید

جلو در اتاق را به شکلی مسدود کنید که کودک هنگام ورود به اتاق شما، با آن برخورد کند و در نتیجه سر و صدا ایجاد شود. بدین ترتیب، کودک تنها هنگامی می‌تواند وارد اتاق شود که شما را بیدار کند.

  • اتاق کودکتان را دوستداشتنی کنید

با اینکه لازم نیست اتاق کودک را کاملاً تغییر دهید، آن را برای کودک جالب کنید، به طوری که کودک نسبت به اتاقش احساس دلبستگی خاصی کند. یک راه ساده این است که از کودک بخواهید عکس‌هایی را از مجلات مختلف انتخاب و آنها را به دیوار آویزان کند. هنگام تغییر دکور اتاق، از کودک سؤال کنید که دوست دارد اتاقش را چه رنگی کند. کودک را به مغازه پارچه‌فروشی یا فروشگاه لوازم اتاق خواب ببرید یا اینکه به کودک اجازه دهید از نمونه‌هایی که شما انتخاب کرده‌اید، یکی را انتخاب کند.

خوابیدن کودک در تختخواب والدینش، به جز در برخی موارد خاص، هم برای کودک و هم برای والدین مضر است. دادن این اجازه به کودک، می‌تواند برای او مشکلات جدی ایجاد کند. شما می‌توانید با استفاده از دستورالعمل‌های بالا درصدد رفع این مشکل برآیید.

منابع:

bamom.net

تبریزی، علیرضا. (۱۳۹۳). رفتاردرمانی (روش‌هایی برای تغییر سریع رفتار کودکان ۴ تا ۱۱ ساله). تهران: انتشارات فراروان.

گاربر، استفن. گاربر، ماریان دانیلز. فریدمن اسپیزمن، روبین. (۱۳۹۴). چگونه با کودکم رفتار کنم؟ (مترجمان شاهین خزعلی، هومن حسینی نیک، احمد شریف تبریزی. تهران: انتشارات مروارید.